tag:blogger.com,1999:blog-27625832713383582302024-03-08T13:33:43.472+02:00"Βοιωτικη Εκκλησια 99,2 fm" Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβων, Λεβαδείας και ΑυλίδοςΒοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comBlogger425125tag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-40034990543535009192024-02-23T12:57:00.004+02:002024-02-23T12:58:17.901+02:00ΕΟΡΤΗ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗ - Ι.Ν. ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΧΩΡΙΟΥ ΘΗΒΩΝ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe5KZiiK7LfnoNRdBijecfTFyCzZI6BgQQhVx6dfr-zh7eDmdhrwFZchD4itfC3F_PHG4jx8JmSwYW0-UOAnGWyUgc8bBEwE3b7gkUdNoN6P3CKdhRKaRJXZp5vgIald4cXsQaFRimB9hgvX2za9GhUvyJ2iObp_z0O6LKHnk47PAZHa_RDfD0gkSPimg/s1024/428613369_737479621822410_2891177987530161430_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="694" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe5KZiiK7LfnoNRdBijecfTFyCzZI6BgQQhVx6dfr-zh7eDmdhrwFZchD4itfC3F_PHG4jx8JmSwYW0-UOAnGWyUgc8bBEwE3b7gkUdNoN6P3CKdhRKaRJXZp5vgIald4cXsQaFRimB9hgvX2za9GhUvyJ2iObp_z0O6LKHnk47PAZHa_RDfD0gkSPimg/s16000/428613369_737479621822410_2891177987530161430_n.jpg" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-65877819020551928382024-02-23T12:56:00.004+02:002024-02-23T12:56:31.020+02:00ΕΟΡΤΗ ΟΣΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗ - Ι.Ν.ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΗΒΩΝ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhopIOBqtUD3rZuD9n0dE33TiN9C1iUT-ZFPB5tqfbHeNTx_kQiYiSc1yYKtL2I9FANEHO2xoOgVgPbg-hp3ACuCIX0qj6wRYHz0grd7TO52hSrRvSqyAK6hEqxSvX0STBsotiIHDY6qPZYVSESizEEYn2rZwvDJUYSKDTQNFiASrX9BqCszEz1VuxJYvs/s720/417412736_799906755512712_6391354031972085246_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="509" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhopIOBqtUD3rZuD9n0dE33TiN9C1iUT-ZFPB5tqfbHeNTx_kQiYiSc1yYKtL2I9FANEHO2xoOgVgPbg-hp3ACuCIX0qj6wRYHz0grd7TO52hSrRvSqyAK6hEqxSvX0STBsotiIHDY6qPZYVSESizEEYn2rZwvDJUYSKDTQNFiASrX9BqCszEz1VuxJYvs/s16000/417412736_799906755512712_6391354031972085246_n.png" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-88432743336510004532024-02-23T12:54:00.004+02:002024-02-23T12:54:24.281+02:00ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΡΗΓΙΝΟΥ ΤΟΥ ΛΕΒΑΔΕΩΣ<p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrrD_771z4aAQ-GFbw2VnNpWF4se9GK43h14ffVZTn7DJNEfHkOpo8bBk4jSUbSyqqC2Wb5gnlR7Ao5_uzd3xcA89v0PsOz3P7Zw2Wu8XZC4aTTbb8o4WXC_RlsDh3mlG-i1RqlknJ5qWPVBD3WapX7ztpsTSOh9MhoV7MprRSur2ZZyk3zG0zz4mxipQ/s2048/received_702632482018366.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrrD_771z4aAQ-GFbw2VnNpWF4se9GK43h14ffVZTn7DJNEfHkOpo8bBk4jSUbSyqqC2Wb5gnlR7Ao5_uzd3xcA89v0PsOz3P7Zw2Wu8XZC4aTTbb8o4WXC_RlsDh3mlG-i1RqlknJ5qWPVBD3WapX7ztpsTSOh9MhoV7MprRSur2ZZyk3zG0zz4mxipQ/s16000/received_702632482018366.jpeg" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><br /> </p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-37180658297355360572024-02-01T10:21:00.009+02:002024-02-01T10:25:21.740+02:00Εκδήλωση προς τιμήν των ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ και των Εκπαιδευτικών μας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz9HPzjU_QXt3pQPg7mBv99pxEGokCJ3uH6j4BPxgTjkoKiWaxYFIUe6StcYr8oVro9z4nMDPsK_1DTJtkTZi0JhEA3Ns-HHO-waGsntqMontM_734athr1anMpW2u5O2K7EsI6UMDy3iIfgtA1nIf5FehV0m33iGN015sVNu2cSoTaBfTXbVXmRoe0ec/s992/treis-ierarxes-708_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="992" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz9HPzjU_QXt3pQPg7mBv99pxEGokCJ3uH6j4BPxgTjkoKiWaxYFIUe6StcYr8oVro9z4nMDPsK_1DTJtkTZi0JhEA3Ns-HHO-waGsntqMontM_734athr1anMpW2u5O2K7EsI6UMDy3iIfgtA1nIf5FehV0m33iGN015sVNu2cSoTaBfTXbVXmRoe0ec/w516-h258/treis-ierarxes-708_1.jpg" width="516" /></a></div><br /><p><br /></p><p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Εκ της Ιεράς Μητροπόλεώς μας ανακοινώνεται, πως λόγω των αναμενόμενων καιρικών συνθηκών στην πόλη των Θηβών και την ευρύτερη περιοχή από το μεσημέρι της Δευτέρας 29/1/2024 και μετά, ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ η αποψινή Εκδήλωση προς τιμήν των ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ και των Εκπαιδευτικών μας, για την ερχόμενη <b>ΠΕΜΠΤΗ 1/2/2024 και ώρα 6.00 μ.μ. στον ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ και ΡΟΥΦΟΥ Θηβών,</b> με το παρακάτω αναγραφόμενο Πρόγραμμα:</span></span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span style="font-size: medium;">-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ χοροστατούντος του <span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><a style="animation-name: none; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none;" tabindex="-1"></a></span>Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ και </span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span style="font-size: medium;"><b>Ομιλία από τον π. Βασίλειο Θερμό, κληρικό της Μητροπόλεώς μας, Ψυχίατρο παιδιῶν καί ἐφήβων καί Καθηγητή τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικής Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν μέ θέμα: «Ποια κοινωνία καί ποια παιδεία θέλουμε; Στοχασμοί μέ ἀφορμή τούς Τρεῖς Ἱεράρχες»</b></span></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span style="font-size: medium;">Ἡ παρουσία Σας θά μᾶς χαροποιήσει ἰδιαίτερα.</span></div></div>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-20588178134279731602024-01-12T11:08:00.002+02:002024-01-12T11:08:43.779+02:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3WcWpsZrJSBT9mIQegJhFA6Q_blJViWgP4RbXveuW341fBd2cPwPzx-7Tr4QJG_vhvNg5FEv50lsg75hfwvzW84Zo7MmnNLHIA9MwFXCmKmxtE9J0qKOI46PUhz1UCXLwFYf-X9ISi1rbAp44Nt1MgjuC2K4jawPrFqMFp3KI_mf1IldfYyVm3eOF3ZY/s1105/419361356_3602242150058811_7059683174144594900_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1105" data-original-width="760" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3WcWpsZrJSBT9mIQegJhFA6Q_blJViWgP4RbXveuW341fBd2cPwPzx-7Tr4QJG_vhvNg5FEv50lsg75hfwvzW84Zo7MmnNLHIA9MwFXCmKmxtE9J0qKOI46PUhz1UCXLwFYf-X9ISi1rbAp44Nt1MgjuC2K4jawPrFqMFp3KI_mf1IldfYyVm3eOF3ZY/s16000/419361356_3602242150058811_7059683174144594900_n.jpg" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-38838057693864844362023-12-06T11:15:00.004+02:002023-12-06T11:19:40.238+02:00ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Ο ΓΝΗΣΙΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού<p> <b>ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Ο ΓΝΗΣΙΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ</b></p><p><b>ΙΔΕΩΔΟΥΣ</b></p><p><b>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού</b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><br /></b></div><b><br /><br /></b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcXqa-cC5rk9-GqZXSvAgDaToQLcgDJHpLjciDoqFRikjCzv398VE5ijY281-gHGsEuYUdZV3fp9MhwPHa-W27yGx30CxYIAbiew8sr41K69lED0oKjhqx8JMwPXAo33Ufj3_RgD8PTiEJg0OCSsPsijEh728JEaN3veehrkqO_0k29UoQk84DN0br1Ho/s310/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="163" data-original-width="310" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcXqa-cC5rk9-GqZXSvAgDaToQLcgDJHpLjciDoqFRikjCzv398VE5ijY281-gHGsEuYUdZV3fp9MhwPHa-W27yGx30CxYIAbiew8sr41K69lED0oKjhqx8JMwPXAo33Ufj3_RgD8PTiEJg0OCSsPsijEh728JEaN3veehrkqO_0k29UoQk84DN0br1Ho/w410-h216/images.jpg" width="410" /></a></div><br /><p></p><p style="text-align: left;">Η αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία έχει να επιδείξει ατέλειωτους καταλόγους</p><p style="text-align: left;">επισκόπων Της οι οποίοι τίμησαν την υψηλή αποστολή τους και έγιναν ζωντανά</p><p style="text-align: left;">πρότυπα για μίμηση. Μια από τις αντιπροσωπευτικότερες μορφές ιδανικών</p><p style="text-align: left;">επισκόπων Της είναι και ο λαοφιλής άγιος Νικόλαος, επίσκοπος Μύρων της Λυκίας</p><p style="text-align: left;">(Μ. Ασίας), του οποίου την ιερή μνήμη τιμά εξόχως η Εκκλησία μας στις 6</p><p style="text-align: left;">Δεκεμβρίου.</p><p style="text-align: left;">Το ιερό του συναξάρι είναι στ&#39; αλήθεια μια λεπτομερής θεώρηση του γνησίου</p><p style="text-align: left;">τύπου του ορθοδόξου επισκόπου, ο άγιος Νικόλαος υπήρξε πράγματι</p><p style="text-align: left;">αντιπροσωπευτικός τύπος γνησίου επισκόπου της Εκκλησίας του Χριστού. Η ζωή του</p><p style="text-align: left;">ολόκληρη υπήρξε προσαρμοσμένη στη ζωή του Χριστού που τόσο αγάπησε με όλη</p><p style="text-align: left;">τη δύναμη της ψυχής του και τάχθηκε να τον υπηρετήσει πιστά. Σύμφωνα με την</p><p style="text-align: left;">παράδοση της Εκκλησίας μας τη μεγάλη απόφαση να υπηρετήσει το Χριστό και το</p><p style="text-align: left;">λαό του Θεού την πήρε ενώ ήταν ακόμα παιδί!</p><p style="text-align: left;">Γεννήθηκε στην πόλη Πάταρα της Λυκίας γύρω στα 265 μ.Χ. σε μια εποχή</p><p style="text-align: left;">κρίσιμη, κατά την οποία η ειδωλολατρία έδινε τις τελευταίες και σκληρότερες μάχες</p><p style="text-align: left;">της κατά του Χριστιανισμού. Είναι γνωστοί οι σκληροί διωγμοί των τελευταίων</p><p style="text-align: left;">ειδωλολατρών αυτοκρατόρων. Τα σκοταδιστικά ειδωλολατρικά «ιερά», με</p><p style="text-align: left;">προεξάρχοντα στην Ασία τα διαβόητα μαντεία του Κλαρίου και Διδυμαίου</p><p style="text-align: left;">Απόλλωνα, είχαν αναγάγει ως κύρια αποστολή τους να συκοφαντούν τους</p><p style="text-align: left;">Χριστιανούς στους τοπικούς άρχοντες ως ασεβείς και ως εκ τούτου να τους</p><p style="text-align: left;">καταδεικνύουν υπεύθυνους για τις δυστυχίες που έστελναν (υποτίθεται) οι «θεοί»</p><p style="text-align: left;">στους ανθρώπους. Τρανταχτή περίπτωση ο φοβερότερος όλων των διωγμών που</p><p style="text-align: left;">κίνησε ο Διοκλητιανός καθ’ υπόδειξη και υποκίνηση των ως άνω μαντείων! Ο άγιος</p><p style="text-align: left;">Νικόλαος είδε το φως της ζωής διωκόμενος για την πίστη του.</p><p style="text-align: left;">Οι ευσεβείς γονείς του τον ανάθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου.</p><p style="text-align: left;">Φρόντισαν επίσης να του δώσουν και την κατά κόσμον μόρφωση ώστε ο νεαρός</p><p style="text-align: left;">Νικόλαος να καταστεί μια υπέροχη πνευματική προσωπικότητα, του οποίου η φήμη</p><p style="text-align: left;">απλώθηκε νωρίς στη γύρω περιοχή. Οι αρετές και τα προσόντα του εκτιμήθηκαν από</p><p style="text-align: left;">την τοπική εκκλησία των Πατάρων, η οποία τον κάλεσε να την υπηρετήσει, τον</p><p style="text-align: left;">χειροτόνησε πρεσβύτερο και αργότερα όταν χήρεψε η επισκοπή της πόλεως των</p><p style="text-align: left;">Μύρων χειροτονήθηκε αυτός επίσκοπός της. Κλήρος και λαός δέχτηκαν με</p><p style="text-align: left;">ενθουσιασμό την εκλογή του Νικολάου, προαισθανόμενοι την υποδειγματική για όλη</p><p style="text-align: left;">την Εκκλησία ποιμαντική δράση του.</p><p style="text-align: left;">Αφότου εισήλθε στις τάξεις του ιερού κλήρου έπαψε πλέον να ζει για τον εαυτό</p><p style="text-align: left;">του, αλλά ζούσε μόνο για να υπηρετεί την Εκκλησία του Χριστού και όλους τους</p><p style="text-align: left;">ανθρώπους χωρίς καμιά διάκριση. Μετά το θάνατο των γονέων του μοίρασε</p><p style="text-align: left;">ολόκληρη την περιουσία του στους φτωχούς της επισκοπής του, ώστε πλέον</p><p style="text-align: left;">ανεπηρέαστος από προσωπικές βιοτικές μέριμνες να αφοσιωθεί στο πολυποίκιλο</p><p style="text-align: left;">ποιμαντικό του έργο.</p><p style="text-align: left;">Η επισκοπή των Μύρων έγινε το κέντρο της πνευματικής και φιλανθρωπικής</p><p style="text-align: left;">διακονίας των κατοίκων όλης της ευρύτερης περιοχής της Λυκίας. Ο επίσκοπος</p><p style="text-align: left;">Νικόλαος έγινε ο πατέρας, ο φροντιστής, ο παρήγορος και το καταφύγιο κάθε</p><p style="text-align: left;">φτωχού, κατατρεγμένου και πονεμένου ανθρώπου. Αυτός με την απέραντη αγάπη και</p><p style="text-align: left;">ανεκτικότητα που έτρεφε στα στήθη του δεν άφηνε κανέναν χωρίς να τον ευεργετήσει</p><p style="text-align: left;">και να μην τον στηρίξει πνευματικά και ηθικά και υλικά. Κανένας δε μπόρεσε να</p><p style="text-align: left;">εξηγήσει που έβρισκε τους υλικούς πόρους με τους οποίου κάλυπτε τις ανάγκες</p><p style="text-align: left;">πλήθους ενδεών ανθρώπων. Παράλληλα έγινε ο διαπρύσιος στηλιτευτής των</p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;">εκμεταλλευτών κατά των αδυνάτων και των φτωχών. Με τη σπάνια παρρησία και το</p><p style="text-align: left;">θάρρος που διέθετε ασκούσε έλεγχο σε όλους όσοι ευθύνονταν για την κακοδαιμονία</p><p style="text-align: left;">του λαού, όσο ψηλά και αν βρίσκονταν. Το συναξάρι αναφέρει πως κάποτε στις μέρες</p><p style="text-align: left;">του ο λαός της ευρύτερης περιοχής της επισκοπής του λιμοκτονούσε. Γεμάτος αγωνία</p><p style="text-align: left;">ο Νικόλαος κατέβηκε σε κάποιο λιμάνι όπου συνάντησε πλοίο γεμάτο σιτάρι που</p><p style="text-align: left;">ήταν έτοιμο να αποπλεύσει για τη Γαλλία έπεισε τον πλοιοκτήτη να μείνει το φορτίο</p><p style="text-align: left;">στη Λυκία, πλήρωσε, άγνωστο πως, το σιτάρι και το μοίρασε στους λιμοκτονούντες</p><p style="text-align: left;">κατοίκους τους οποίους έσωσε από βέβαιο θάνατο.</p><p style="text-align: left;">Ο κάθε αδύναμος άνθρωπος είχε τον προστάτη του. Ο άγιος βρισκόταν κοντά σε</p><p style="text-align: left;">κάθε έναν και σε κάθε δύσκολη περίσταση ευεργετούσε ακόμα και θαυματουργικά. Ο</p><p style="text-align: left;">βιογράφος του αναφέρει πλήθος τέτοιων περιστατικών. Ο απόλυτα φτωχός άγιος</p><p style="text-align: left;">προικοδοτούσε τα φτωχά κορίτσια, προστάτευε τη σοδιά των φτωχών γεωργών,</p><p style="text-align: left;">γινόταν ο αρωγός των ναυτικών. Μέχρι σήμερα παραμένει ο προστάτης των</p><p style="text-align: left;">ναυτιλλομένων χάρη στις πάμπολλες θαυματουργικές επεμβάσεις του προς αυτούς.</p><p style="text-align: left;">Η πολιτική εξουσία κατά τον άγιο Νικόλαο υπάρχει από το Θεό να υπηρετεί το</p><p style="text-align: left;">λαό. Όταν αυτή αντιστρατεύεται το πραγματικό συμφέρον και το θέλημα του λαού</p><p style="text-align: left;">πρέπει να ελέγχεται. Έτσι ο άγιος δεν άργησε να γίνει ο ελεγκτής των διωκτών</p><p style="text-align: left;">αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, οι οποίοι έστειλαν στο θάνατο</p><p style="text-align: left;">χιλιάδες χριστιανούς μάρτυρες. Με αφόρητες προσωπικές απαγορεύσεις, διώξεις και</p><p style="text-align: left;">βασανιστήρια, υπερασπίζονταν όσους διώκονταν για την πίστη τους. Τους στήριζε,</p><p style="text-align: left;">τους ενθάρρυνε να μη δειλιάσουν και γίνουν αρνητές του Χριστού. Παράλληλα είχε</p><p style="text-align: left;">γίνει ο παρηγορητής των συγγενών των μαρτύρων, πείθοντάς τους ότι το μαρτύριο</p><p style="text-align: left;">για το Χριστό είναι ύψιστη τιμή!</p><p style="text-align: left;">Ο άγιος επίσκοπος υπήρξε επίσης εκφραστής και της γνήσιας και ανόθευτης</p><p style="text-align: left;">πίστης της Εκκλησίας. Η αίρεση ήταν γι&#39; αυτόν ύβρις κατά του Θεού και της</p><p style="text-align: left;">αλήθειας. Ως μέλος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (325) έδωσε σκληρή μάχη για να</p><p style="text-align: left;">απομονωθεί ο αιρετικός και βλάσφημος του Χριστού Άρειος. Για την παρρησία του</p><p style="text-align: left;">αυτή κλείστηκε στη φυλακή, διότι οι περιστάσεις τον ανάγκασαν να φερθεί σκληρά</p><p style="text-align: left;">στο φοβερό αιρεσιάρχη.</p><p style="text-align: left;">Τα πράγματα του κόσμου τα θεωρούσε όπως και ο απόστολος Παύλος φτηνά,</p><p style="text-align: left;">εφήμερα, ανούσια, πραγματικά «σκύβαλα» (Φιλιπ.3,8). Τη δόξα, το χρήμα, τη</p><p style="text-align: left;">δύναμη, την κοινωνική καταξίωση τα θεωρούσε υποδεέστερα από τη διακονία του</p><p style="text-align: left;">Χριστού. Γι&#39; αυτό, τα παραμέρισε όλα, και με θέρμη τάχθηκε στην υπηρεσία της</p><p style="text-align: left;">Εκκλησίας του Θεού. Ολόκληρη η ζωή του υπήρξε υπόδειγμα πραγματικού</p><p style="text-align: left;">χριστιανού ηγέτη ταγμένου στη διακονία του λαού του Θεού. Ο άγιος Νικόλαος</p><p style="text-align: left;">αποτελεί πράγματι πρότυπο για όλους τους κατοπινούς κληρικούς, γιατί υπήρξε ο</p><p style="text-align: left;">ίδιος πιστός μιμητής του Χριστού, πραγματικός «Κανόνας πίστεως, εικόνα</p><p style="text-align: left;">πραότητος, (και) εγκρατείας διδάσκαλος» σύμφωνα με το απολυτίκιο της εορτής του!</p><p style="text-align: left;">Το 330 μ.Χ. κοιμήθηκε ειρηνικά, γέρος και κατάκοπος, από τον αγώνα και τη</p><p style="text-align: left;">συνεχή διακονία ολόκληρης της ζωής του. Το σεπτό αποστεωμένο σκήνωμά του έγινε</p><p style="text-align: left;">αντικείμενο τιμής όχι μόνο από τους πιστούς της επισκοπής του, αλλά και από</p><p style="text-align: left;">αλλόθρησκους και ειδωλολάτρες οι οποίοι είχαν ευεργετηθεί ποικιλότροπα από</p><p style="text-align: left;">αυτόν. Ο τάφος του μέχρι σήμερα στα Μύρα είναι τόπος προσκύνησης των</p><p style="text-align: left;">απανταχού της γης χριστιανών, αλλά και πολλών αλλοθρήσκων, οι οποίοι συρρέουν</p><p style="text-align: left;">για να τιμήσουν αυτή τη μεγάλη προσωπικότητα.</p><p style="text-align: left;">Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι ο άγιος Νικόλαος υπήρξε γνήσιος</p><p style="text-align: left;">εκφραστής του χριστιανικού και του ελληνικού ιδεώδους. Ως επίσκοπος υπήρξε ο</p><p style="text-align: left;">αντιπροσωπευτικός τύπος του χριστιανού επισκόπου, «εις τύπον και τόπον Χριστού»,</p><p style="text-align: left;">σύμφωνα με τη θεολογία του Ιγνατίου του θεοφόρου. Φύλακας της ορθής πίστεως και</p><p style="text-align: left;">πνευματικός αρωγός των πιστών. Επί πλέον υπήρξε αντιπροσωπευτικός ενσαρκωτής</p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;">της ελληνικής παράδοσης. Το ανθρωπιστικό ιδεώδες του ελληνισμού σε συνδυασμό</p><p style="text-align: left;">με τον υπέροχο χριστιανικό ανθρωπισμό συναντήθηκαν στο ιερό πρόσωπο του</p><p style="text-align: left;">Νικολάου, εφαρμόσθηκαν και έγιναν πράξη. Η δημοκρατική του τακτική και η</p><p style="text-align: left;">συλλογικότητα στις ενέργειές του είναι η βίωση της μακραίωνης ελληνικής</p><p style="text-align: left;">παράδοσης, η οποία διασώθηκε και βελτιώθηκε από τη χριστιανική διδασκαλία και</p><p style="text-align: left;">πράξη. Γι&#39; αυτό ο μεγάλος αυτός εκκλησιαστικός άνδρας έγινε τόσο διάσημος, τόσο</p><p style="text-align: left;">λαοφιλής, ώστε να τιμάται ιδιαζόντως σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Γι&#39; αυτό τιμάται</p><p style="text-align: left;">ιδιαίτερα από όλους τους ορθοδόξους και περισσότερο από τους Έλληνες, γι&#39; αυτό</p><p style="text-align: left;">υπάρχουν τόσοι πολλοί ναοί προς τιμήν του, γι&#39; αυτό πλήθος ανθρώπων φέρουν με</p><p style="text-align: left;">καμάρι το σεπτό του όνομα.</p><p style="text-align: left;">Εμείς οι ορθόδοξοι νεοέλληνες έχουμε χρέος να τιμάμε και να μιμούμαστε</p><p style="text-align: left;">υπέροχες προσωπικότητες του ενδόξου παρελθόντος μας, σαν αυτή του αγίου</p><p style="text-align: left;">Νικολάου. Σε εποχές ζοφερές, σαν και την εποχή μας, έχουμε ανάγκη από φωτεινά</p><p style="text-align: left;">πνευματικά ορόσημα, αντάξιες του αγίου Νικολάου. Στις δύστηνες μέρες μας, όπου</p><p style="text-align: left;">βιώνουμε ως Έθνος μια από τις χειρότερες περιόδους της εθνικής μας υπόστασης,</p><p style="text-align: left;">όπου μας κυκλώνει το φάσμα της οικονομικής κατάρρευσης και αυτού ακόμα του</p><p style="text-align: left;">αφανισμού μας, έχουμε ανάγκη από την αρωγή του αγίου Νικολάου, ο οποίος έσωσε</p><p style="text-align: left;">το λαό σε παρόμοιες συνθήκες στον καιρό του, φτάνει να τον επικαλεστούμε. Άγιε</p><p style="text-align: left;">του Θεού σπεύσε να μας βοηθήσεις γιατί χανόμαστε…</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-55715972684801257802023-07-12T09:47:00.001+03:002023-07-12T09:47:13.434+03:00ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh3zLM9OZ75UY5gGH-lfCjhypIbInlObTzzkZO0Du27I2LleDRT2qIBj89LYfLbchLJSsD1rGuQe8Yj_uwpH6iZ_zbM0DWJe63I1pRqlNbq2hxURJm8JuKj7PiHyM-MZB7O6hU-Q1LcMKKxBVvaSNDJ2NZWMKll9yIPZepnim3mg87weoW58pKGmF-K3mc" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="455" data-original-width="620" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh3zLM9OZ75UY5gGH-lfCjhypIbInlObTzzkZO0Du27I2LleDRT2qIBj89LYfLbchLJSsD1rGuQe8Yj_uwpH6iZ_zbM0DWJe63I1pRqlNbq2hxURJm8JuKj7PiHyM-MZB7O6hU-Q1LcMKKxBVvaSNDJ2NZWMKll9yIPZepnim3mg87weoW58pKGmF-K3mc" width="320" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"><b>ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ</b></p><p style="text-align: justify;"><b>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού</b></p><p style="text-align: justify;">Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το</p><p style="text-align: justify;">μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν</p><p style="text-align: justify;">σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Ο 20 ος</p><p style="text-align: justify;">αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος</p><p style="text-align: justify;">Παΐσιος ο Αγιορείτης.</p><p style="text-align: justify;">Γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και</p><p style="text-align: justify;">ονομάζονταν Αρσένιος Εζνεπίδης. Οι γονείς του Πρόδρομος και Ευλαμπία ήταν</p><p style="text-align: justify;">ευσεβείς άνθρωποι και είχαν άλλα οκτώ παιδιά. Το όνομά του το πήρε από τον επίσης</p><p style="text-align: justify;">νεοφανή άγιο, Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος του έδωσε το όνομά του για να</p><p style="text-align: justify;">τον αφήσει ως καλόγερο στο πόδι του, όπως είπε. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1924 έφυγε</p><p style="text-align: justify;">με την οικογένειά του στην Ελλάδα, ως πρόσφυγες. Βγήκαν στον Πειραιά και από</p><p style="text-align: justify;">εκεί πήγαν στην Κέρκυρα, όπου έμειναν στο κάστρο. Μετά ενάμισι χρόνο έφυγαν</p><p style="text-align: justify;">για την Ηγουμενίτσα και από εκεί στην Κόνιτσα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.</p><p style="text-align: justify;">Εκεί τελείωσε ο Αρσένιος το δημοτικό σχολείο και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.</p><p style="text-align: justify;">Από παιδί τον ενθουσίαζε η μοναχική ζωή και συζητούσε με τους γονείς του το</p><p style="text-align: justify;">όνειρό του να γίνει μοναχός. Εν τω μεταξύ εργαζόταν σε ξυλουργείο και έμαθε την</p><p style="text-align: justify;">τέχνη του ξυλουργού. Ειδικεύτηκε στην κατασκευή φέρετρων.</p><p style="text-align: justify;">Το 1945 υπηρέτησε στο στρατό ως ασυρματιστής. Είχε την ατυχία να ζήσει και</p><p style="text-align: justify;">να πολεμήσει στον αδελφοκτόνο εμφύλιο (1945-1949). Συχνά έπαιρνε τη θέση</p><p style="text-align: justify;">οικογενειαρχών στρατιωτών πολεμώντας στην πρώτη γραμμή, προτιμώντας να</p><p style="text-align: justify;">βλαφτεί ο ίδιος παρά εκείνοι που είχαν υποχρεώσεις. Απολύθηκε το 1949 και</p><p style="text-align: justify;">αποφάσισε να πάει στο Άγιον Όρος για να πραγματοποιήσει την νεανική του</p><p style="text-align: justify;">επιθυμία να γίνει μοναχός. Όμως αναγκάστηκε να γυρίσει στην Κόνιτσα, για να</p><p style="text-align: justify;">αποκαταστήσει τις αδελφές του. Το 1950 γύρισε ξανά στο Άγιο Όρος και</p><p style="text-align: justify;">εγκαταστάθηκε στη Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος και κατόπιν στη Μονή</p><p style="text-align: justify;">Εσφιγμένου, όπου έλαβε την «ρασοευχή», παίρνοντας το πρώτο όνομα Αβέρκιος.</p><p style="text-align: justify;">Έμεινε στη Μονή τέσσερα χρόνια και επέδειξε θαυμαστό ζήλο, υπακοή,</p><p style="text-align: justify;">ταπεινοφροσύνη και εργατικότητα. Μελετούσε συγγράμματα Πατέρων, και κύρια του</p><p style="text-align: justify;">Αββά Ισαάκ του Σύρου.</p><p style="text-align: justify;">Το 1954 εγκαταστάθηκε στην Μονή Φιλοθέου, όπου έγινε, το 1956, και η</p><p style="text-align: justify;">μοναχική κουρά του και έλαβε το όνομα Παΐσιος. Έμεινε στη Μονή ως το 1958,</p><p style="text-align: justify;">αλλά ύστερα από μια «εσωτερική πληροφόρηση» γύρισε και πάλι στην Κόνιτσα και</p><p style="text-align: justify;">εγκαταστάθηκε την Ιερά Μονή Γενεθλίων της Θεοτόκου στο Στόμιο. Εκεί</p><p style="text-align: justify;">εργάστηκε πνευματικά μεταστρέφοντας πολλούς ετεροδόξους στην Ορθοδοξία και</p><p style="text-align: justify;">στηρίζοντας υλικά και πνευματικά τους ενδεείς της περιοχής. Έμεινε εκεί τέσσερα</p><p style="text-align: justify;">χρόνια και απέκτησε τη φήμη του αγίου άνδρα.</p><p style="text-align: justify;">Το 1962 μετέβηκε στο Όρος Σινά, όπου μόνασε για δύο χρόνια στο κελί των</p><p style="text-align: justify;">Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Αγαπήθηκε πολύ από τους μοναχούς και τους</p><p style="text-align: justify;">Βεδουίνους, στους οποίους μοίραζε τρόφιμα και χρήματα, που κέρδιζε με το</p><p style="text-align: justify;">εργόχειρό του.</p><p style="text-align: justify;">Το 1964 επέστρεψε στο Άγιον Όρος, από όπου δεν έφυγε ποτέ ξανά.</p><p style="text-align: justify;">Εγκαταστάθηκες τη Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου Ιβήρων και έγινε υποτακτικός</p><p style="text-align: justify;">του Ρώσου μοναχού Τύχωνα, με τον οποίο έμεινε ως το 1968.</p><p style="text-align: justify;">Το 1966 ασθένησε σοβαρά και νοσηλεύτηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου του</p><p style="text-align: justify;">αφαιρέθηκε ο ένας πνεύμονας. Κατά το χρόνο ανάρρωσής του φιλοξενήθηκε στο</p><p style="text-align: justify;">Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Σουρωτής. Το 1967, όταν ανάρρωσε, πήγε</p><p style="text-align: justify;">ξανά στο Άγιον Όρος και εγκαταστάθηκε στα Κατουνάκια, στο Λαυριώτικο κελί</p><p style="text-align: justify;">του Υπατίου. Το επόμενο έτος εγκαταστάθηκε στη Μονή Σταυρονικήτα και</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">υπηρετούσε σε διάφορες χειρονακτικές εργασίες, παρ’ όλο το βεβαρυμμένο της</p><p style="text-align: justify;">υγείας του.</p><p style="text-align: justify;">Το 1979 μετακόμισε στη Μονή Κουτλουμουσίου και εγκαταστάθηκε στο</p><p style="text-align: justify;">εγκαταλειμμένο κελί της Παναγούδας. Εκεί φάνηκαν και τα πρώτα σημάδια της</p><p style="text-align: justify;">αγιότητάς του. Άρχισε η φήμη του να διαδίδεται παντού. Θεωρούνταν χαρισματικός</p><p style="text-align: justify;">μοναχός και προσέφευγαν σ’ αυτόν πλήθος βασανισμένων ανθρώπων για να πάρουν</p><p style="text-align: justify;">τις συμβουλές και τις ευλογίες του. Χιλιάδες μαρτυρίες επισκεπτών του βεβαιώνουν</p><p style="text-align: justify;">ότι ο Θεός τον είχε προικίσει με διορατικό και προορατικό χάρισμα. Διάβαζε τις</p><p style="text-align: justify;">ψυχές των επισκεπτών του σαν ανοιχτό βιβλίο! Δέχονταν χιλιάδες επιστολές, τις</p><p style="text-align: justify;">οποίες δεν προλάβαινε να διαβάσει. Επίσης οι πολυάριθμοι επισκέπτες του</p><p style="text-align: justify;">δημιουργούσαν πρόβλημα ησυχίας στους παρακείμενους μοναχούς, γεγονός που τον</p><p style="text-align: justify;">στεναχωρούσε πολύ.</p><p style="text-align: justify;">Παρ’ όλο το βεβαρυμμένο καθημερινό του πρόγραμμα, δεν αμελούσε την</p><p style="text-align: justify;">ασκητική του ζωή. Νήστευε σκληρά, προσευχόταν αδιάκοπα και αναπαυόταν μόνο 2</p><p style="text-align: justify;">με 3 ώρες την ημέρα.</p><p style="text-align: justify;">Τα προβλήματα υγείας του επιδεινώνονταν συνεχώς. Η σκληρή άσκηση και η</p><p style="text-align: justify;">άρνησή του να δεχτεί ιατρική βοήθεια επιδείνωσε σοβαρά την υγεία του. Το 1993</p><p style="text-align: justify;">άρχισαν αιμορραγίες. Το Νοέμβριο πήγε στο Ησυχαστήριο της Σουρωτής. Εκεί</p><p style="text-align: justify;">ασθένησε σοβαρά. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου διαγνώστηκε κακοήθης</p><p style="text-align: justify;">όγκος στο παχύ έντερο. Δέχτηκε με ηρεμία την είδηση, ως εκπλήρωση παλιάς του</p><p style="text-align: justify;">επιθυμίας για την πνευματική του πρόοδο. Έλεγες συχνά «ο καρκίνος έβαλε στον</p><p style="text-align: justify;">παράδεισο χιλιάδες ανθρώπους». Στις 4 Φεβρουαρίου 1994 χειρουργήθηκε, αλλά</p><p style="text-align: justify;">λίγο καιρό μετά διαγνώστηκαν μεταστάσεις. Τον ταλαιπωρούσαν υψηλοί πυρετοί και</p><p style="text-align: justify;">δύσπνοια. Τέλος Ιουνίου 1994 οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι έφτανε το τέλος του.</p><p style="text-align: justify;">Στις 11 Ιουλίου, εορτή της Αγίας Ευφημίας, κοινώνησε γονατιστός των Αχράντων</p><p style="text-align: justify;">Μυστηρίων και την επόμενη, 12 Ιουλίου, κοιμήθηκε. Το λείψανό του ενταφιάστηκε</p><p style="text-align: justify;">στο Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή, με τη συμμετοχή</p><p style="text-align: justify;">χιλιάδων πιστών.</p><p style="text-align: justify;">Ο τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος μυριάδων πιστών και άρχισαν να</p><p style="text-align: justify;">γράφονται εκατοντάδες βιογραφίες του και καταγραφή των λόγων του. Στην</p><p style="text-align: justify;">αλάνθαστη συνείδηση του πιστού ήταν άγιος. Τυπικά η αγιοκατάταξή του έγινε στις</p><p style="text-align: justify;">13 Ιανουαρίου 2015 και η μνήμη του ορίστηκε να εορτάζεται στις 12 Ιουλίου, ημέρα</p><p style="text-align: justify;">της οσιακής κοιμήσεώς του.</p><p style="text-align: justify;">Ο νεοφανής άγιος Παΐσιος υπήρξε γνήσιος ενσαρκωτής του ορθοδόξου</p><p style="text-align: justify;">μοναχικού ιδεώδους και μάλιστα θεωρείται από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης του</p><p style="text-align: justify;">σύγχρονου μοναχισμού στο Άγιο Όρος. Παράλληλα υπήρξε ζηλωτής της σώζουσας</p><p style="text-align: justify;">Ορθοδόξου πίστεως, στηλιτεύοντας με τον γνωστό μειλίχιο και ταπεινό ύφος του τις</p><p></p><p style="text-align: justify;">αιρέσεις και τις κακοδοξίες, ιδιαιτέρως τη σύγχρονη παναίρεση του οικουμενισμού.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-46110583679305723952023-06-02T12:23:00.007+03:002023-06-02T12:28:19.544+03:00ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ<p> <b>ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ</b></p><p><b>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού</b></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNuBDrs2BX_YdX_34HnOQdU7MAvBEU8SeaF1nKQVLSPfbux5r92UPyQsZFFjDf0QMlcz4I6RdlZs2QQ9gtOXIg3loJyPy9jYFaVzvd0eax_sD8MVHBHI9YrkV2gfS6V2Syh3UPsWLtb_HBtR81hAc5fmRKnNF91diw3jPWTSbZ5_pTLQb1XQeXIqVp/s1600/%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3%20%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1160" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNuBDrs2BX_YdX_34HnOQdU7MAvBEU8SeaF1nKQVLSPfbux5r92UPyQsZFFjDf0QMlcz4I6RdlZs2QQ9gtOXIg3loJyPy9jYFaVzvd0eax_sD8MVHBHI9YrkV2gfS6V2Syh3UPsWLtb_HBtR81hAc5fmRKnNF91diw3jPWTSbZ5_pTLQb1XQeXIqVp/s320/%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3%20%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A3.jpg" width="232" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div></div><p></p><p>Η πολυτάραχη εικονομαχική περίοδος (726-843 μ. Χ.) ανέδειξε μια πλειάδα</p><p>αγίων ομολογητών στην Εκκλησία μας, οι οποίοι ομολογώντας την σώζουσα πίστη</p><p>της, υπέστησαν φοβερά μαρτύρια και πολλοί από αυτούς έχασαν και αυτή τη ζωή</p><p>τους. Ένας από τους μεγάλους ομολογητές αυτής της περιόδου υπήρξε και ο άγιος</p><p>Νικηφόρος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.</p><p>Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 758 από ευγενείς γονείς, τους</p><p>οποίους διέκρινε η ευσέβεια και η προσήλωση στην Ορθοδοξία. Ο πατέρας του</p><p>ονομαζόταν Θεόδωρος και ήταν βασιλικός γραμματέας και νοτάριος στο Ιερό</p><p>Παλάτιο και η μητέρα του ονομαζόταν Ειρήνη. Είχαν και οι δυο τους υποστεί</p><p>σκληρούς διωγμούς από τους εικονομάχους αυτοκράτορες, λόγω της σύνταξής τους</p><p>στην μερίδα των Ορθοδόξων. Ο πατέρας του είχε εξορισθεί από τον Κωνσταντίνο Ε΄</p><p>τον Κοπρώνυμο (741-775) στην περιοχή Μύλασσα της Καρίας και μετά στη</p><p>Νίκαια, όπου μετά από έξι χρόνια ταλαιπωρίας πέθανε εκεί εξόριστος.</p><p>Παρ’ όλες τις διώξεις τους, φρόντισαν να δώσουν στο Νικηφόρο καλή</p><p>εκπαίδευση. Μάλιστα φάνηκαν νωρίς τα φυσικά του προσόντα και οι ικανότητές του,</p><p>ώστε κλήθηκε στο παλάτι και ανέλαβε βασιλικός γραμματέας, μετά το θάνατο του</p><p>φανατικού εικονομάχου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ε΄ (775), από την Ειρήνη την</p><p>Αθηναία. Όμως σύντομα παραιτήθηκε από την υψηλή του θέση για να ικανοποιήσει</p><p>την παιδική επιθυμία του, να γίνει μοναχός. Έτσι αποσύρθηκε σε κάποιο λόφο</p><p>απέναντι από το Θρακικό Βόσπορο, όπου εκάρη μοναχός και επικεφαλής μικρής</p><p>αδελφότητα διήγε το βίο της ασκήσεως και των αρετών.</p><p>Γρήγορα έγινε γνωστή η φήμη του για τις αρετές του και την αγιότητά του. Γι’</p><p>αυτό κλήθηκε να διευθύνει ένα μεγάλο πτωχοκομείο της Βασιλεύουσας. Ως</p><p>διευθυντής στο ίδρυμα αυτό έδειξε ασυνήθιστη δραστηριότητα. Φρόντισε να</p><p>ανακουφίσει χιλιάδες αναξιοπαθείς ανθρώπους από την πείνα, τις ασθένειες και την</p><p>εγκατάλειψη. Η φήμη του έγινε ακόμη μεγαλύτερη από το σπουδαίο αυτό κοινωνικό</p><p>και φιλανθρωπικό του έργο.</p><p>Στις 25 Ιανουαρίου 806 κοιμήθηκε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως άγιος</p><p>Ταράσιος (730-806). Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος ο Λογοθέτης (803-811) επέλεξε</p><p>ως διάδοχό του στον πατριαρχικό θρόνο τον Νικηφόρο. Έτσι με την ψήφο κλήρου και</p><p>λαού εξελέγη Πατριάρχης, στις 5 Απριλίου του 806. Χειροτονήθηκε επίσκοπος και</p><p>ενθρονίστηκε στις 12 του ιδίου μηνός, την ημέρα του Αγίου Πάσχα.</p><p>Ο Νικηφόρος θεώρησε τη νέα του υψηλή θέση, ως σπάνια ευκαιρία για να</p><p>διακονήσει την Εκκλησία του Χριστού. Ανάλωσε κυριολεκτικά τη ζωή του στην</p><p>υπηρεσία της Εκκλησίας. Τον βοήθησε η σχετική ηρεμία, που επικρατούσε στο</p><p>Κράτος και την Εκκλησία, αφού από το έτος 787 εφαρμόστηκαν οι αποφάσεις της Ζ΄</p><p>Οικουμενικής Συνόδου, ως το 815. Τόσο ο αυτοκράτορας Νικηφόρος, όσο και οι</p><p>διάδοχοί του Σταυράκιος (811) και Μιχαήλ Ραγκαβές (811-813) έτρεφαν σεβασμό</p><p>στο πρόσωπό του και τον άφηναν ελεύθερο να επιτελεί το ποιμαντικό και κοινωνικό</p><p>του έργο. Όμως το 815 ανέβηκε στο θρόνο ο Λέων Ε΄ ο Αρμένιος (815-820),</p><p>φανατικός πολέμιος των Ιερών Εικόνων, ο οποίος εγκαινίασε τη δεύτερη φάση της</p><p>εικονομαχικής περιόδου.</p><p>Ο άγιος Νικηφόρος εκδήλωσε φανερά και δυναμικά την αντίθεσή του στην</p><p>εκκλησιαστική πολιτική του Λέοντος, ο οποίος μισούσε με πάθος τους ορθοδόξους</p><p>και είχε αρχίσει τις διώξεις εναντίον τους. Παρέλαβε τους ορθοδόξους επισκόπους:</p><p>όσιο Θεοφύλακτο Νικομηδείας, άγιο Αιμιλιανό Κυζίκου, Άγιο Ευθύμιο Σάρδεων,</p><p>Ευδόξιο Αμορίου, Άγιο Μιχαήλ Συνάδων και Άγιο Ιωσήφ</p><p><br /></p><p>Θεσσαλονίκης και πήγαν στο παλάτι, προκειμένου να ελέγξουν τον ασεβή</p><p>αυτοκράτορα και να προσπαθήσουν να τον συνεφέρουν στην Ορθοδοξία. Ο άγιος</p><p>Νικηφόρος έδειξε ασυνήθιστη παρρησία και θάρρος ενώπιον του σκληρού Λέοντος.</p><p>Η απόπειρά τους αυτή στέφτηκε με αποτυχία. Ο αυτοκράτορας έμεινε</p><p>αμετάπειστος στην εκκλησιαστική του πολιτική. Έδωσε διαταγή να συλληφθεί ο</p><p>Πατριάρχης και οι υπόλοιποι επίσκοποι, που τον ακολούθησαν, καταδικάζοντάς τους</p><p>σε εξορία. Ο Νικηφόρος εξορίστηκε στην αρχή στην πόλη Χρυσούπολη και</p><p>αργότερα οδηγήθηκε στη μονή του αγίου Θεοδώρου στον Ακρίτα. Εκεί συνδέθηκε</p><p>με τον άγιο Θεόδωρο το Στουδίτη, όπου ήταν εξορισμένος, λόγω του ομολογιακού</p><p>του φρονήματος κατά των εικονομάχων.</p><p>Το 820 δολοφονήθηκε ο Λέων και ανήλθε στο θρόνο ο Μιχαήλ Β΄ ο Τραυλός</p><p>(820-829), ο οποίος ήθελε να ηρεμήσει το κράτος, ακολουθώντας μετριοπαθή</p><p>πολιτική. Γι’ αυτό αποφάσισε να ανακαλέσει τον Νικηφόρο από την εξορία. Του</p><p>υποσχέθηκε την αποκατάστασή του στον πατριαρχικό θρόνο, με την προϋπόθεση να</p><p>αναγνωρίσει την ήδη υφιστάμενη κατάσταση στην Εκκλησία, δηλαδή να συνεχιστεί η</p><p>εικονομαχία και να μη ζητήσει εφαρμογή των όρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου.</p><p>Να μην ανακινήσει θέμα αναστηλώσεως των Ιερών Εικόνων. Ο Νικηφόρος αρνήθηκε</p><p>κατηγορηματικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του εικονομάχου αυτοκράτορα,</p><p>ανταλλάσοντας την εγκόσμια δόξα με την ομολογία της σώζουσας πίστης. Θεώρησε</p><p>ως καθήκον του να μη συμβιβαστεί με την πλάνη και την ασέβεια. Ο αυτοκράτορας</p><p>υπέγραψε την οριστική έκπτωσή του από τον πατριαρχικό θρόνο και την εκ νέου</p><p>εξορία του. Έμεινε στην εξορία για εννέα χρόνια, θεωρώντας τα κακοπαθήματά του</p><p>ως ύψιστη ευλογία του Θεού. Εκεί κοιμήθηκε ειρηνικά το έτος 829. Μετά την</p><p>παύση της εικονομαχίας ανακηρύχτηκε άγιος και ομολογητής. Η μνήμη του</p><p>εορτάζεται στις 2 Ιουνίου.</p><p>Ο άγιος Νικηφόρος ανήκει αναμφίβολα στους μεγάλους Πατέρες της</p><p>Εκκλησίας μας, ο οποίος όρθωσε το ανάστημά του στους ισχυρούς της εξουσίας, σε</p><p>μια στιγμή που κινδύνευε η ορθόδοξη πίστη. Με ζήλο και ενθουσιασμό αγωνίστηκε</p><p>κατά της εικονομαχίας, η οποία ήταν στην ουσία η συνέχιση των χριστολογικών</p><p>αιρέσεων των προηγουμένων αιώνων. Η άρνηση του εικονισμού του Χριστού</p><p>σήμαινε την άρνηση της ανθρώπινης φύσης Του. Ο άγιος Νικηφόρος, ως άριστος</p><p>Θεολόγος και εκκλησιαστικός συγγραφέας, συνέβαλε τα μέγιστα για την αντίκρουση</p><p>της πλάνης των εικονομάχων. Μέσα στην λαίλαπα των διώξεών του έγραψε</p><p>περισπούδαστα έργα, όπως: «Σύντομος Ιστορία», «Χρονολογικόν σύντομον»,</p><p>«Στιχομετρία», «Λόγοι αντιρρητικοί», «Επιστολαί» και διάφοροι εκκλησιαστικοί</p><p>κανόνες.</p><p>Τόσο ο άγιος Νικηφόρος, όσο και οι άλλοι ομολογητές επίσκοποι αυτής της</p><p>ταραγμένης περιόδου αποτελούν, (πρέπει να αποτελούν), τα πρότυπα των κατοπινών</p><p>και των σημερινών Επισκόπων!</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-24940240960748004392023-06-01T12:33:00.006+03:002023-06-01T12:33:37.420+03:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo1OgCN_Z7i8Lh1t_MQz6KUpvTmyK0V67VF75Ki4RKReYiVXimyhO5VlgSZGBlX6KDEcB8w_itEkkReLlYcksYgk_S_zIEgflVTZ8EgFIQ-J7v_D_j5ZzsMzs-ttt2sHJmS3ZttNlhsM4EKiVf0Tobs4EnwZu7avAO_wcOSZrZXxLS0mu3ebFkXfvd/s2715/%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%A3%CE%91%20%CE%91%CE%93%CE%99%CE%91%CE%A3%20%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%94%CE%9F%CE%A3_2023(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2715" data-original-width="1920" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo1OgCN_Z7i8Lh1t_MQz6KUpvTmyK0V67VF75Ki4RKReYiVXimyhO5VlgSZGBlX6KDEcB8w_itEkkReLlYcksYgk_S_zIEgflVTZ8EgFIQ-J7v_D_j5ZzsMzs-ttt2sHJmS3ZttNlhsM4EKiVf0Tobs4EnwZu7avAO_wcOSZrZXxLS0mu3ebFkXfvd/s16000/%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%A3%CE%91%20%CE%91%CE%93%CE%99%CE%91%CE%A3%20%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%94%CE%9F%CE%A3_2023(1).jpg" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-65104787918733027082023-06-01T12:33:00.002+03:002023-06-01T12:33:05.443+03:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-OF3Kn40d8moRO73n8NuAjpwvwm4X4LRtnhaXw8tPiE3VMlaW7ZtsDkRVwgEN9zyEfzqMkRx8-NZQ2hqDQlFOjsiy-Wu3fuOHbgb7SJcXmjJLS0scVTcKml29LW7x0XnS0ASpt4CqQ-XHjheZyrlMlR8V9V1MvSnxbJvMWAFS8bcSwPvaqkzG2UpP/s1600/%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1086" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-OF3Kn40d8moRO73n8NuAjpwvwm4X4LRtnhaXw8tPiE3VMlaW7ZtsDkRVwgEN9zyEfzqMkRx8-NZQ2hqDQlFOjsiy-Wu3fuOHbgb7SJcXmjJLS0scVTcKml29LW7x0XnS0ASpt4CqQ-XHjheZyrlMlR8V9V1MvSnxbJvMWAFS8bcSwPvaqkzG2UpP/s16000/%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9.jpg" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-28628688015832509512023-06-01T12:32:00.002+03:002023-06-01T12:32:29.662+03:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7P13BTkgr5jmNsWQ8o35Xk0gq116Y8uMxlAvqMyHvjCRXw1CV2CT6AxKUy3PhqBCqXDefnZeeTFSwjYblZm73Rx9KXLweEzXIppM7sXVkGL3nRcP9dGE0odA-gNWyAJBFoUPbTDvuGWpDm2do8s1AyBPtMpc9GHFdJkJdchRS5kvrbuvovZGAhuJ3/s2048/%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1457" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7P13BTkgr5jmNsWQ8o35Xk0gq116Y8uMxlAvqMyHvjCRXw1CV2CT6AxKUy3PhqBCqXDefnZeeTFSwjYblZm73Rx9KXLweEzXIppM7sXVkGL3nRcP9dGE0odA-gNWyAJBFoUPbTDvuGWpDm2do8s1AyBPtMpc9GHFdJkJdchRS5kvrbuvovZGAhuJ3/s16000/%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1.jpg" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-19481686894493256132023-05-03T11:29:00.000+03:002023-05-03T11:29:02.098+03:00Ιερά Πανήγυρις του Αγίου Νικολάου του Νέου<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhPmxvJpt363wQI3wGoqWkRSvbJu30Ash3J1gCK2hPjl35WIFYHFz_WFFV9CUbnFHgRMN5pV0rUBZBzrkzH63PxgMx2LSV2J8u5JeWN9UqiC18lUDkIA5UKtM9JiZGLdlugNpwfVDk25H4m7XizpmTFeQXOnpbURTwf0GYijZMEL3T8Dop6n4xxc6xC" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="640" data-original-width="451" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhPmxvJpt363wQI3wGoqWkRSvbJu30Ash3J1gCK2hPjl35WIFYHFz_WFFV9CUbnFHgRMN5pV0rUBZBzrkzH63PxgMx2LSV2J8u5JeWN9UqiC18lUDkIA5UKtM9JiZGLdlugNpwfVDk25H4m7XizpmTFeQXOnpbURTwf0GYijZMEL3T8Dop6n4xxc6xC=s16000" /></a></div><br /><p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-50477115854390524602023-05-03T11:26:00.000+03:002023-05-03T11:26:10.381+03:00 ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΑ: ΟΙ ΗΡΩΙΚΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού<p> ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΑ: ΟΙ ΗΡΩΙΚΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ</p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού</p><p><br /></p><p>Οι πρωτοχριστιανικοί διωγμοί είναι η ηρωικότερη ιστορική περίοδος όχι μόνο για</p><p>την Εκκλησία, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Οι Χριστιανοί μάρτυρες και</p><p>ομολογητές υπέδειξαν πρωτοφανή ηρωικό φρόνημα, αψηφώντας τις διώξεις, τις</p><p>ταλαιπωρίες, τα φρικτά βασανιστήρια και αυτόν τον θάνατο, που τους υπέβαλλε ο</p><p>πτωτικός κόσμος, στα πρόσωπα των εκπροσώπων της θνήσκουσας ειδωλολατρίας.</p><p>Δύο από τις μυριάδες των Μαρτύρων, οι οποίοι έχυσαν το τίμιο αίμα τους για το</p><p>Χριστό, είναι και το νεαρό συζυγικό ζευγάρι των αγίων Τιμοθέου και Μαύρας.</p><p>Έζησαν στα τέλη του 3 ου και στις αρχές του 4 ου αιώνα. Κατάγονταν από τα μέρη της</p><p>Αιγύπτου στην περιοχή της Θηβαΐδος και ζούσαν σε μια μικρή πόλη, που</p><p>ονομάζονταν «Κωμόπολις των Παναπέων».</p><p>Είχαν λάβει χριστιανική ανατροφή και μεγάλωσαν με πνευματικό εφόδιο την</p><p>ευσέβεια και την ακράδαντη πίστη ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, ο</p><p>Οποίος έγινε άνθρωπος για να σωθεί δι’ Αυτού το ανθρώπινο γένος. Ζώντας ανάμεσα</p><p>σε φανατικούς ειδωλολάτρες, διαπίστωσαν εύκολα το πυκνό σκοτάδι της πλάνης της</p><p>λατρείας των ανύπαρκτων, γελοίων και ανήθικων παγανιστικών «θεών». Έβλεπαν με</p><p>λύπη τις απίστευτες δεισιδαίμονες τελετουργίες των αδίστακτων και σκοταδιστών</p><p>ειδωλολατρών ιερέων, τις αμέτρητες ζωοθυσίες για τον εξευμενισμό των κακούργων</p><p>και μισάνθρωπων «θεών». Άκουγαν συχνά για ανθρωποθυσίες, οι οποίες, σύμφωνα</p><p>με τις σαφείς πληροφορίες του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πορφυρίου και του</p><p>σοφιστή Λιβάνιου, γινόταν και ως αυτόν τον 4 ο μ. Χ. αιώνα! Έβλεπαν επίσης</p><p>αγύρτες μάντεις και ορφεοτελεστές να περιφέρονται από τόπο σε τόπο και να</p><p>εκμεταλλεύονται τους αφελείς ειδωλολάτρες. Έβλεπαν επίσης άτυχα νεαρά κορίτσια,</p><p>αλλά και παντρεμένες γυναίκες να τις μεταβάλουν οι ιερείς – προαγωγοί της</p><p>Αφροδίτης σε ιερόδουλες, να τις κλείνουν στα αισχρά «Ιερά Πορνεία», υπηρετώντας</p><p>την απαίσια «θεά» και αποφέροντας για εκείνους τεράστια κέρδη. Αυτή ήταν</p><p>δυστυχώς η θρησκευτική κατάσταση την εποχή εκείνη!</p><p>Δεν έφτανε όμως αυτό, αλλά συνεχίζονταν στις μέρες τους οι τριακοσίων χρόνων</p><p>απηνείς διωγμοί κατά των Χριστιανών. Μάλιστα βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ο</p><p>φοβερότερος από όλους τους προηγούμενους, ο φοβερός διωγμός του Διοκλητιανού</p><p>(284-305). Τα αδίστακτα και σκοταδιστικά ειδωλολατρικά ιερατεία του Κλαρίου και</p><p>του Διδυμαίου Απόλλωνος της Μ. Ασίας είχαν πείσει τον δεισιδαίμονα</p><p>αυτοκράτορα ότι τους είχαν δήθεν διαμηνύσει οι «θεοί» ότι έπαψαν να είναι ευμενείς</p><p>προς την αυτοκρατορία, λόγω της παρουσίας των Χριστιανών και πως απαιτούσαν</p><p>την εξαφάνισή τους για να ξαναγίνουν ευμενείς! Ο θρησκομανής αυτοκράτορας</p><p>πείστηκε και έτσι κηρύχτηκε ο πιο σκληρός διωγμός, με στόχο την εξαφάνιση των</p><p>Χριστιανών.</p><p>Έφτασε η διαταγή και στην Αίγυπτο. Ο φανατικός ειδωλολάτρης έπαρχος</p><p>Αρριανός ανάλαβε να την εφαρμόσει. Ο Τιμόθεος ήταν αναγνώστης στην εκκλησία,</p><p>δηλαδή είχε τη διακονία να διαβάζει τα αναγνώσματα κατά την ώρα της λατρείας. Η</p><p>διαταγή προέβλεπε και το κάψιμο των χριστιανικών βιβλίων. Ο Αρριανός απαίτησε</p><p>από τον Τιμόθεο να του παραδώσει τα λειτουργικά βιβλία. Ο ευσεβής νέος αρνήθηκε</p><p>λέγοντας στον σκοταδιστή ειδωλολάτρη έπαρχο: «Τα βιβλία αυτά είναι σαν παιδία</p><p>δικά μου. Αυτά με στηρίζουν και με αυτά επικαλούμαι την βοήθεια του Θεού.</p><p>Και όπως κανένας αληθινός πατέρας δεν παραδίδει θεληματικά τα τέκνα του</p><p>στον θάνατο, έτσι και εγώ δεν προσφέρω για κάψιμο τα ιερά βιβλία της</p><p>Εκκλησίας».</p><p><br /></p><p>Η θαρραλέα και ομολογιακή στάση του Τιμόθεου εξόργισε τον Αρριανό, ο</p><p>οποίος έδωσε διαταγή να συλληφθεί και να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Πυράκτωσαν</p><p>σίδερα και τα έχωσαν στα αυτιά του, με αποτέλεσμα να πεταχτούν οι κόρες των</p><p>οφθαλμών του. Κατόπιν τον έδεσαν στον τροχό, σε ένα φριχτό όργανο βασανισμού</p><p>της εποχής εκείνης. Κατά τρόπο θαυματουργικό διαλύθηκε ο τροχός και</p><p>ελευθερώθηκε ο Τιμόθεος. Όμως οι βασανιστές του τον έριξαν στη σκοτεινή φυλακή</p><p>για να βρουν άλλους τρόπους βασανισμού.</p><p>Η Μαύρα ήταν σύζυγος του Τιμόθεου, είχαν παντρευτεί είκοσι μέρες πριν. Οι</p><p>βασανιστές του σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν τη νιόπαντρη σύζυγό του για να τον</p><p>μεταπείσει να αρνηθεί το Χριστό και να ασπασθεί την ειδωλολατρία. Η Μαύρα</p><p>καμώθηκε πως δέχτηκε και έτσι την οδήγησαν στη φυλακή να μιλήσει στον Τιμόθεο.</p><p>Όταν έφτασε κοντά του τον αγκάλιασε και του ανακοίνωσε και τη δική της απόφαση</p><p>να μαρτυρήσει για το Χριστό. Την ομολογία της αυτή την έκανε και δημόσια, ώστε</p><p>συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια.</p><p>Οι δύο Μάρτυρες παρέμειναν εδραίοι στην πίστη τους, παρ’ όλους τους</p><p>αβάσταχτους πόνους και τους εξευτελισμούς τους. Η χάρις τους Θεού τους</p><p>προστάτευε και τους ενδυνάμωνε. Μάλιστα θεράπευε θαυματουργικά τις πληγές τους</p><p>και σταματούσε τις αιμορραγίες! Βλέποντας οι απάνθρωποι δήμιοι παγανιστές ότι</p><p>ήταν αδύνατον να λυγήσουν με τα μαρτύρια, αποφάσισαν να τους σταυρώσουν, για</p><p>να πεθάνουν με τον ίδιο τρόπο που πέθανε ο αρχηγός της πίστης τους, όπως</p><p>ούρλιαζαν από το θυμό τους. Τους γύμνωσαν και τους ανέβασαν στο σταυρό. Εκεί</p><p>βρήκε την αφορμή ο διάβολος να τους πειράξει. Τους υπέβαλε σε σκέψεις, όπως αν</p><p>αρνηθούν, έστω εικονικά την πίστη τους θα έσωζαν τη ζωή τους και θα απολάμβαναν</p><p>αξιώματα. Αλλά ο Τιμόθεος και η Μαύρα κατάλαβαν την παγίδα του διαβόλου και</p><p>άρχισαν να προσεύχονται με όλη τη δύναμη της ψυχής τους και να στηρίζουν ο ένας</p><p>τον άλλον μέσα στις φρικτές οδύνες τους. Μια ανεξήγητη ιλαρότητα ζωγραφίστηκε</p><p>στα πρόσωπά τους και ένα ουράνιο φως τύλιξε τα γυμνά τίμια σώματά τους.</p><p>ένοιωθαν απέραντη αγαλλίαση και τιμή, που αξιώθηκαν να πεθάνουν με τον τρόπο</p><p>που πέθανε ο Λυτρωτής τους Χριστός! Έτσι παρέδωσαν τις αγιασμένες ψυχές τους</p><p>στον Κύριο και αναχώρησαν για τον παράδεισο να χαίρονται στους ατελεύτητους</p><p>αιώνες την παρουσία και τις αστείρευτες ευλογίες του Θεού! Η μνήμη τους</p><p>εορτάζεται στις 3 Μαΐου.</p><p>Αυτοί ήταν οι άγιοι καλλίνικοι Μάρτυρες Τιμόθεος και Μαύρα, οι οποίοι με την</p><p>πίστη τους στο Χριστό νίκησαν τις αντίθεες δυνάμεις του κόσμου. Το τίμιο αίμα τους</p><p>κύλισε στον ποταμό των αιμάτων των έντεκα εκατομμυρίων Μαρτύρων,</p><p>αποπλένοντας και καθαρίζοντας την ανθρωπότητα από την ηθική μπόχα του</p><p>προχριστιανικού κόσμου.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-45652496226301557072023-04-26T10:36:00.003+03:002023-04-26T10:36:34.299+03:00Εορτασμός του Πολιούχου των Θηβών Αγίου Ιωάννου του Καλοκτένους<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwoo0XwobK0MvL1prMlAB4GtK46Co_OUSGrgwBs8SK-Rjt1YIbTUJMWr_dtvtRRKCP0rECrvsGkGql8nVuwhLKu2007Nxl004MuhALMZKSMAYpld-RnI7A2ngma0w4XSWCduEese4AO3lFosmVy2ksO807sDOEDY5u4m6GOrSEE5cdmPTq4i5R4nx8/s720/343152969_548624530782029_6476770635991828262_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="507" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwoo0XwobK0MvL1prMlAB4GtK46Co_OUSGrgwBs8SK-Rjt1YIbTUJMWr_dtvtRRKCP0rECrvsGkGql8nVuwhLKu2007Nxl004MuhALMZKSMAYpld-RnI7A2ngma0w4XSWCduEese4AO3lFosmVy2ksO807sDOEDY5u4m6GOrSEE5cdmPTq4i5R4nx8/s16000/343152969_548624530782029_6476770635991828262_n.jpg" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-50656609393285183942023-04-25T09:44:00.005+03:002023-04-25T09:49:23.295+03:00 Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ - ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού<p><b> Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ</b></p><p><b>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού </b></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4j3wBFj6b0OR6cOBcATWT_9aRO_gSxFLzi8uaKDPLfcFpf26fk5icJaM9MMyOp72zo_9lE4XWJ-dqGRVqfZPPpm_rcTtiXS5Gz52O_6sTABALo0sL6cVvu4Hb5KmpAoElYlJGiM4sijezB8skZ2qh5yoWkF8cH0NJFRLz1oOR8o5HhQ85KWadZVui/s840/EuagelistisMarkos01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="840" data-original-width="599" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4j3wBFj6b0OR6cOBcATWT_9aRO_gSxFLzi8uaKDPLfcFpf26fk5icJaM9MMyOp72zo_9lE4XWJ-dqGRVqfZPPpm_rcTtiXS5Gz52O_6sTABALo0sL6cVvu4Hb5KmpAoElYlJGiM4sijezB8skZ2qh5yoWkF8cH0NJFRLz1oOR8o5HhQ85KWadZVui/s320/EuagelistisMarkos01.jpg" width="228" /></a></div><br /><p></p><p>Οι τέσσερις ιεροί ευαγγελιστές, ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης,</p><p>κατέχουν ξεχωριστή θέση στην Εκκλησία μας, διότι επιλέχτηκαν από το Θεό να</p><p>καταγράψουν τη Θεία Αποκάλυψη, δηλαδή τα Ιερά Ευαγγέλια, τα οποία περιέχουν τη</p><p>ζωή και τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τον τρόπο της σωτηρίας</p><p>μας. Στην παρούσα σύντομη εργασία μας θα κάνουμε λόγο για τον Μάρκο και το</p><p>περιεχόμενο του Ευαγγελίου του.</p><p>Γεννήθηκε περί το 20 μ. Χ., πιθανότατα στην Κύπρο και είχε ιουδαϊκή καταγωγή.</p><p>Η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και ήταν ανεψιός του αποστόλου Βαρνάβα.</p><p>Ενωρίς εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό του όνομα ήταν Ιωάννης και</p><p>Μάρκος ήταν το ρωμαϊκό του επώνυμο, το οποίο πήρε κατά τη συνήθεια της εποχής.</p><p>Βεβαίως επικράτησε το Μάρκος, με το οποίο μας είναι γνωστός στην Εκκλησία.</p><p>Ήταν ελληνιστής, δηλαδή είχε ελληνική παιδεία. Η μητέρα του υπήρξε ένθερμος</p><p>μαθήτρια του Κυρίου. Μαζί με τις άλλες μαθήτριες ακολουθούσαν τον Ιησού στις</p><p>περιοδείες Του και κατά την ταφή Του έφεραν μύρα για να μυρώσουν το άχραντο</p><p>Σώμα Του. Αναφέρεται πως μετά την ανάσταση φιλοξενούσε στο ευρύχωρο και</p><p>πλούσιο σπίτι της την πρώτη εκκλησία. Εικάζεται ότι το υπερώο του Μυστικού</p><p>Δείπνου ανήκε στη μητέρα του Μάρκου και πως ο Μάρκος είναι ο νεαρός που</p><p>εμφανίστηκε τυλιγμένος σε σεντόνι κατά τη σύλληψη του Χριστού στο Όρος των</p><p>Ελαιών, στον κήπο της Γεθσημανή. Όταν έγινε αντιληπτός από τους στρατιώτες</p><p>άφησε το σεντόνι και έφυγε γυμνός (Μαρκ.14,51-5). Ο άγιος Επιφάνειος αναφέρει</p><p>την πληροφορία ότι ανήκε στη χορεία των εβδομήκοντα αποστόλων.</p><p>Αμέσως μετά την Πεντηκοστή αφιερώθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας.</p><p>Αρχικά ακλούθησε το θείο του Βαρνάβα και τον απόστολο Παύλο στις διάφορες</p><p>περιοδείες του στην Κύπρο και στη Μ. Ασία. Κατόπιν προσκολλήθηκε στον</p><p>απόστολο Πέτρο και έγινε ακόλουθός του. Αρχαία παράδοση αναφέρει ότι ίδρυσε την</p><p>Εκκλησία της Ακηλυΐας της Ιταλίας και εργάσθηκε ως ιεραπόστολος στη Δύση, στη</p><p>Ρώμη και στα Μεδιόλανα. Αργότερα πήγε στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και στη</p><p>Βαρβαρία, δηλαδή το σημερινό Μαρόκο και την Τύνιδα, όπου κήρυξε με ιδιαίτερη</p><p>θέρμη το Ευαγγέλιο. Η παράδοση τον θέλει ως ιδρυτή της Εκκλησίας της</p><p>Αλεξάνδρειας και πρώτο επίσκοπό της, την οποία ποίμανε από το 43 έως το 68 μ. Χ.</p><p>Εργάστηκε δραστήρια και μετέστρεψε στην πίστη στο Χριστό πλήθος Ιουδαίων και</p><p>Εθνικών.</p><p>Η πλούσια ιεραποστολική του δράση ενόχλησε και θορύβησε τους ειδωλολάτρες</p><p>της Αλεξάνδρειας, η οποία, όπως είναι γνωστό, ιδρύθηκε και κατοικούνταν από</p><p>Έλληνες. Τα εκεί ειδωλολατρικά ιερατεία, ιδιαιτέρως του Σέραπι, ασκούσαν</p><p>τεράστια επιρροή στους κατοίκους της Αλεξάνδρειας. Καλλιεργούσαν απίστευτες</p><p>πρακτικές σκοταδισμού και δεισιδαιμονίας στις μάζες των ειδωλολατρών. Γι’ αυτό</p><p>και ξεσήκωναν συχνά τον φανατισμένο όχλο εναντίον του Μάρκου. Ανήμερα του</p><p>Πάσχα του 68 μ. Χ., την ώρα που ο Μάρκος κήρυττε, όρμισαν και τον συνέλαβαν,</p><p>τον έδεσαν με σχοινιά και τον έσερναν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας. Εν μέσω</p><p>απερίγραπτων εξευτελισμών και βασανισμών υπέμεινε το μαρτύριο με πρωτοφανή</p><p>ηρωισμό και ανεξικακία, έως ότου, εξέπνευσε από τα τραύματα των ανελέητων</p><p>λιθοβολισμών του ειδωλολατρικού φανατισμένου πλήθους. Προσπάθησαν να κάψουν</p><p>το λείψανό του, αλλά δεν το κατάφεραν, διότι ξέσπασε απρόβλεπτη καταιγίδα. Το</p><p>παρέλαβαν οι χριστιανοί της πόλεως και το έθαψαν με τιμές σε γειτονικό χωριό. Ο</p><p>τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος και πηγή αγιασμού και θαυμάτων.</p><p>Τον 828 δύο Ενετοί έμποροι άρπαξαν τα λείψανα του αγίου Μάρκου και τα</p><p>μετέφεραν στην Βενετία. Προς τιμή του έκτισαν λαμπρότατο ναό και κατασκεύασαν</p><p><br /></p><p>πολύτιμη λάρνακα, όπου τοποθέτησαν τα ιερά του λείψανα. Η μνήμη του εορτάζεται</p><p>στις 25 Απριλίου.</p><p>Ο Ευαγγελιστής Μάρκος συνέγραψε το δεύτερο, κατά σειρά στην Καινή</p><p>Διαθήκη Ευαγγέλιο. Η συγγραφή έγινε περί το 65 και είναι το συντομότερο από τα</p><p>άλλα τρία, περιέχοντας 16 κεφάλαια. Κύρια επιδίωξή του είναι να αποδείξει τη θεία</p><p>καταγωγή του Χριστού και ότι Αυτός είναι ο αληθινός Μεσσίας και λυτρωτής του</p><p>κόσμου. Να Τον παρουσιάσει ως τον μοναδικό κραταιό και παντοδύναμο Θεό,</p><p>επιμένοντας κυρίως στην εξιστόρηση των θαυμάτων Του και των πράξεών Του και</p><p>λιγότερο στα λόγια και τη διδασκαλία του Χριστού. Χαρακτηρίζεται έτσι ως</p><p>Ευαγγέλιο της δράσεως.</p><p>Ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας (+215), αναφέρει πως το Ευαγγέλιό Του ο Μάρκος το</p><p>έγραψε στην κραταιά και κοσμοκράτειρα τότε Ρώμη και πως το απευθύνει στους</p><p>Ρωμαίους. Αυτό φρονούν και σύγχρονοι μελετητές. Γι’ αυτό και θέλει να αποδείξει</p><p>στους αποδέκτες του Ευαγγελίου του ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ένας, ο μοναδικός</p><p>και παντοδύναμος Θεός, ασύγκριτα ανώτερος από τους ανύπαρκτους</p><p>ειδωλολατρικούς «θεούς» της Ρώμης. Ότι ο Χριστός είναι ασύγκριτα ισχυρότερος</p><p>από τους ισχυρούς και διεφθαρμένους Ρωμαίους αυτοκράτορες, οι οποίοι είχαν</p><p>θεοποιήσει τους εαυτούς τους και απαιτούσαν λατρεία από τους υπηκόους τους.</p><p>Πολλοί μελετητές της Καινής Διαθήκης θεωρούν το Ευαγγέλιο του Μάρκου ως το</p><p>αρχαιότερο Ευαγγέλιο, το οποίο αποτέλεσε την πηγή των άλλων δύο «συνοπτικών»</p><p>Ευαγγελιστών (Ματθαίου και Λουκά). Ο αποστολικός Πατέρας Παπίας (2 ος αιών)</p><p>αναφέρει την πληροφορία ότι «ο Μάρκος υπήρξε ερμηνευτής του Πέτρου», πως το</p><p>Ευαγγέλιό του είναι στην ουσία λόγια και εξιστορήσεις εκείνου και γι’ αυτό είναι</p><p>αξιόπιστο. Το ίδιο και ο άγιος Ιουστίνος ο Φιλόσοφος (+164) το χαρακτηρίζει ως</p><p>«απομνημονεύματα του Πέτρου». Αναφέρει και γεγονότα που παραλείπουν οι άλλοι</p><p>δύο «συνοπτικοί». Το διακρίνει η σαφήνεια, η ακρίβεια, η απλότητα και η χάρη. Η</p><p>γλώσσα του είναι απλή και κατανοητή, χωρίς να χάνει την λογιότητά της. Παραθέτει</p><p>λατινικές ορολογίες, δείγμα ότι απευθύνεται στους Ρωμαίους ειδωλολάτρες. Τέλος το</p><p>διακρίνει η ζωηρότητα και η ορμητικότητα, εκφράζοντας προφανώς τη γνωστή μας</p><p>παρορμητικότητα του Πέτρου.</p><p>Αυτός ήταν ο άγιος Ευαγγελιστής Μάρκος και το θεόπνευστο Ευαγγέλιό του.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-77649618930104553082022-11-17T10:16:00.002+02:002022-11-17T10:16:35.202+02:00ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3DVROXltdnJgpW2E3y8c9S-dAOGa_pcpAS5kYWEzYpZ09h2lS7zOJF7u2M4DKj6fS1hiYX5JsBHxXNCe0vKEcYCdQTZxZh8onpBazw4l1IMU4lDeD-bNq9YgiJJSfuLkZHxXmRDITgZHi1ofhMWzKVOuf18kyF0jZwXINJKH8lSVvFaXbiX0Nk-Ir/s955/poster_Eisodion_2022.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="955" data-original-width="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3DVROXltdnJgpW2E3y8c9S-dAOGa_pcpAS5kYWEzYpZ09h2lS7zOJF7u2M4DKj6fS1hiYX5JsBHxXNCe0vKEcYCdQTZxZh8onpBazw4l1IMU4lDeD-bNq9YgiJJSfuLkZHxXmRDITgZHi1ofhMWzKVOuf18kyF0jZwXINJKH8lSVvFaXbiX0Nk-Ir/s16000/poster_Eisodion_2022.webp" /></a></div><br /><p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-27086142128222676572022-11-17T10:11:00.002+02:002022-11-17T10:11:12.531+02:00ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMNi3nC4R5Bs8yYmHpYGM9AMfY-yCulbDhdq7nJwTkOosHy1xmG0WN8fqgcPw-YcR85EDSG381r6Rv3laE1oqseXKPjg4pkBnngFGmDiAeqswDLpyPx2widloCC5-PMo1kH3DafM63SCvvMhhX9KNSj0OJzaaI9eUER8JJtIwtdFFQNMMK3yhegfNY/s640/Screenshot.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="435" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMNi3nC4R5Bs8yYmHpYGM9AMfY-yCulbDhdq7nJwTkOosHy1xmG0WN8fqgcPw-YcR85EDSG381r6Rv3laE1oqseXKPjg4pkBnngFGmDiAeqswDLpyPx2widloCC5-PMo1kH3DafM63SCvvMhhX9KNSj0OJzaaI9eUER8JJtIwtdFFQNMMK3yhegfNY/s16000/Screenshot.png" /></a></div><br /> <p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-78893763290762885022022-11-16T13:22:00.001+02:002022-11-16T13:22:10.296+02:00 Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού<p> Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ</p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgbuCEt5Sws2zzGmkYgIZnQ5Xd9nErS0fkIrcYk5Mx3k055nUqscrwWFR0lN6oyfnz4aNNPd2qQKdM6nlxwDxkvlbK8S6Gf860FNs9wGGLyX9ewCUBfaf4mYz4C7kf2PRptgOqDJEkpo22TV-gMvt5ufKVuRMzBp_IJSXr34sV9Nrp3QUjwuoA74OQ/s638/ApostolosMattheos06.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="638" data-original-width="439" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgbuCEt5Sws2zzGmkYgIZnQ5Xd9nErS0fkIrcYk5Mx3k055nUqscrwWFR0lN6oyfnz4aNNPd2qQKdM6nlxwDxkvlbK8S6Gf860FNs9wGGLyX9ewCUBfaf4mYz4C7kf2PRptgOqDJEkpo22TV-gMvt5ufKVuRMzBp_IJSXr34sV9Nrp3QUjwuoA74OQ/s320/ApostolosMattheos06.jpg" width="220" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Οι τέσσερις Ευαγγελιστές απολαμβάνουν ιδιαιτέρας τιμής στην Εκκλησία, διότι,</p><p>μαζί με τους υπόλοιπους συγγραφείς των βιβλίων της Αγίας Γραφής, αποτέλεσαν τα</p><p>όργανα του Αγίου Πνεύματος, για την καταγραφή της θείας αποκάλυψης, για τη</p><p>σωτηρία του κόσμου. Ένας από αυτούς είναι ο άγιος ευαγγελιστής και απόστολος</p><p>Ματθαίος.</p><p>Ήταν εβραίος στην καταγωγή και γιός του Αλφαίου (όχι του πατέρα του</p><p>Ιακώβου). Το όνομά του σημαίνει «δώρο Θεού», δηλαδή Θεοδώρητος. Όμως στους</p><p>Ευαγγελιστές Μάρκο (12,14) και Λουκά (5,27) αναφέρεται με το όνομα Λευί ή</p><p>Λεβυΐς, καθότι οι Εβραίοι συνήθιζαν να έχουν περισσότερα του ενός ονόματα. Το ότι</p><p>χρησιμοποιεί το όνομα Ματθαίος στο δικό του Ευαγγέλιο, σημαίνει, σύμφωνα με</p><p>κάποιους μελετητές, το πρώτο του όνομα ήταν Λευί, αλλά όταν συνάντησε το Χριστό</p><p>και Τον ακολούθησε, άλλαξε ο ίδιος το όνομά του σε Ματθαίος (= δώρο Θεού), ως</p><p>δείγμα ευγνωμοσύνης στο Θεό και έκτοτε διατήρησε σε όλη του τη ζωή αυτό το</p><p>όνομα.</p><p>Ασκούσε το επικερδές επάγγελμα του τελώνη, δηλαδή του φοροεισπράκτορα.</p><p>Κατοικούσε στην Καπερναούμ, η οποία ανήκε διοικητικά στον Ηρώδη και τους</p><p>φόρους τους εισέπραττε ο εκείνος και όχι οι Ρωμαίοι. Αυτό σημαίνει ότι ήταν</p><p>πιθανόν υπάλληλος του Ηρώδη και δεν είχε δική του φοροεισπρακτική εταιρεία.</p><p>Γνώριζε πολύ καλά την αραμαϊκή και την ελληνική γλώσσα, διότι στην περιοχή</p><p>μιλούσαν την ελληνική. Γενικά οι τελώνες θεωρούνταν μισητά πρόσωπα από το λαό,</p><p>για τις κλοπές, τους εκβιασμούς, και την τοκογλυφία που ασκούσαν. Επειδή</p><p>θεωρούνταν άνθρωποι αμαρτωλοί, απέφευγαν τη συναναστροφή μαζί τους και ως εκ</p><p>τούτου οι τελώνες συναναστρέφονταν μόνο μεταξύ τους.</p><p>Φαίνεται πως ο Ματθαίος δεν είχε φθαρεί εντελώς από το αμαρτωλό επάγγελμα</p><p>που ασκούσε και ήταν ευσεβής άνθρωπος και περίμενε με πάθος τον Μεσσία.</p><p>Πιθανόν να είχε ακούσει γι’ Αυτόν και τα θαύματά του και γι’ αυτό Τον ακολούθησε</p><p>με προθυμία. Όπως μας διηγείται ο ίδιος ο Ματθαίος στο Ευαγγέλιό του, ο Κύριος σε</p><p>μια από τις περιοδείες του στην Καπερναούμ, ενώ βάδιζε στην οδό, «είδεν άνθρωπον</p><p>καθήμενον επί το τελώνιον, Ματθαίον λεγόμενον» (Ματθ.9,9). Ο άνθρωπος αυτός</p><p>ήταν ο Ματθαίος. Και συνεχίζει: «και λέγει αυτώ, ακολούθει μοι. Και αναστάς</p><p>ηκολούθησεν αυτώ» (Ματθ.9,9). Ο πλούσιος τελώνης Ματθαίος υπάκουσε στην</p><p>κλήση του Κυρίου, παράτησε την επικερδή εργασία του και Τον ακολούθησε,</p><p>γενόμενος ένας από τους πιο αφοσιωμένους μαθητές Του.</p><p>Για να δείξει στο Χριστό την ευγνωμοσύνη του για την τιμή που του έκανε, να</p><p>τον χρίσει μαθητή του, ετοίμασε πλούσιο γεύμα και Τον κάλεσε στο σπίτι του. Ο δε</p><p>Χριστός εκφράζοντας την ευαρέσκειά Του στον Ματθαίο αποδέχτηκε και κατέλυσε</p><p>στην οικία του. Ο Ματθαίος κάλεσε επίσης στο τραπέζι και πολλούς φίλους του</p><p>τελώνες και αμαρτωλούς. Ίσως τους κάλεσε να γνωρίσουν τον Διδάσκαλο και να</p><p>μετανοήσουν όπως αυτός. Αλλά το γεγονός αυτό σκανδάλισε τους υποκριτές</p><p>Φαρισαίους, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία, προσπαθώντας να Τον μειώσουν στα</p><p>μάτια των μαθητών Του, λέγοντες, «διατί μετά των τελωνών και αμαρτωλών</p><p>εσθίει ο διδάσκαλος υμών;», για να πάρουν την αποστομωτική και γεμάτη σημασία</p><p>απάντηση από τον Κύριο, «ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού, αλλ’ οι κακώς</p><p>έχοντες … ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν»</p><p>(Ματθ.9,11-13). Σε αυτόν τον μικρό διάλογο ο Χριστός αποκάλυψε τον σκοπό της</p><p>ενανθρωπήσεώς Του, ο οποίος είναι η θεραπεία των αμαρτωλών από την πνευματική</p><p>νόσο της αμαρτίας.</p><p><br /></p><p>Ακολούθησε λοιπόν πιστά τον Κύριο και έζησε κοντά Του με ταπείνωση και</p><p>αφάνεια, αφού δεν φαίνεται πουθενά αλλού το όνομά του στην Καινή Διαθήκη.</p><p>Έζησε όλα τα σωτήρια γεγονότα από κοντά και ιδίως το Πάθος, την Ανάσταση και</p><p>την Ανάληψη του Κυρίου. Μαζί με τους άλλους αποστόλους φωτίστηκε από το Άγιο</p><p>Πνεύμα κατά την ημέρα της Πεντηκοστής και έλαβε μέρος στην Αποστολική</p><p>Σύνοδο της Ιερουσαλήμ (48 μ. Χ.).</p><p>Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για την κατοπινή του ζωή. Αρχαιότατη</p><p>παράδοση αναφέρει ότι διακρίνονταν από τους άλλους αποστόλους στον ασκητικό</p><p>του βίο. Σύμφωνα με μαρτυρία του Κλήμεντα Αλεξανδρέα, έτρωγε καρπούς και</p><p>λάχανα και ουδέποτε κρέας. Στάλθηκε από τους άλλους αποστόλους να διδάξει το</p><p>Ευαγγέλιο κατά προτίμηση στους Εβραίους, τους ομόφυλους του σε όλη την</p><p>Παλαιστίνη. Να τους πείσει ότι στο Πρόσωπο του Ιησού, που απέρριψαν και</p><p>θανάτωσαν, πραγματοποιήθηκαν όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Μάλιστα</p><p>για το σκοπό αυτόν έγραψε και το ομώνυμο Ευαγγέλιό του.</p><p>Όμως κήρυξε το Ευαγγέλιο με πάθος και ζήλο και στους Εθνικούς. Κήρυξε στη</p><p>Μακεδονία, στην Αιθιοπία, στην Περσία, Μηδία και Παρθία. Στην Αιθιοπία</p><p>κατέστησε πρώτο επίσκοπο τον ακόλουθό του Πλάτωνα και βάπτισε το γιο του</p><p>πρίγκιπα της χώρας και γι’ αυτό συνελήφθη και υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Σύμφωνα</p><p>με άλλη μαρτυρία, του Νικηφόρου Καλλίστου, κήρυξε σε μια άγνωστη φυλή</p><p>απολίτιστων ανθρωποφάγων, όπου συνελήφθη από τον βασιλιά τους, Φουλβιανό και</p><p>υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει την</p><p>πληροφορία ότι «ετελειώθη διά του πυρός υπό των απίστων» στην Ιεράπολη της</p><p>Συρίας. Η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου.</p><p>Ο Ματθαίος, όπως προαναφέραμε, συνέγραψε το ομώνυμό του Ευαγγέλιο, αρχικά</p><p>στην εβραϊκή γλώσσα, για τον ευαγγελισμό και χρήση των εξ’ Εβραίων Χριστιανών.</p><p>Αργότερα το μετέφρασε ο ίδιος στην ελληνική, για τους εξ εθνών Χριστιανούς. Ενώ</p><p>όμως το Ευαγγέλιο στην εβραϊκή χάθηκε ενωρίς, αντίθετα το Ευαγγέλιο στην</p><p>ελληνική διατηρήθηκε και αποτέλεσε μέρος του «κανόνα της Καινής Διαθήκης» και</p><p>είναι το πρώτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Διακρίνεται για την σαφήνειά του και τη</p><p>χάρη του. Παραθέτει πλήθος προφητικών χωρίων της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία</p><p>βρήκαν την εκπλήρωσή τους στον Ιησού Χριστό. Κύριο μέλημά του ήταν να</p><p>αποδείξει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας των προφητών της</p><p>Παλαιάς Διαθήκης.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-57108106209584949722022-11-12T10:24:00.001+02:002022-11-12T10:24:00.204+02:00 ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου Καθηγητού<p> ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: </p><p>Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ</p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου Καθηγητού</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYu-kj4Xa2eI8cLVC5-Qq1_Lh1Qk_wYTpMf3HAyE1ThuhTKA8KdhEa_ofjvKI6zEBfX7v9vpNLZl1a5MrlM3zYCMlJdncbB8VmEGiyYCiVY_sJp081cNuM1UZrVRe2-mGi96mhiGcEwUZ1U-0j0H6PQmqxX5q2iN2AfuE-2yXbCPdyK-fI1E6eZPVQ/s450/AGIOS-SYMEON-NEOS-THEOLOGOS-3464564356456-600-316x450.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="316" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYu-kj4Xa2eI8cLVC5-Qq1_Lh1Qk_wYTpMf3HAyE1ThuhTKA8KdhEa_ofjvKI6zEBfX7v9vpNLZl1a5MrlM3zYCMlJdncbB8VmEGiyYCiVY_sJp081cNuM1UZrVRe2-mGi96mhiGcEwUZ1U-0j0H6PQmqxX5q2iN2AfuE-2yXbCPdyK-fI1E6eZPVQ/s320/AGIOS-SYMEON-NEOS-THEOLOGOS-3464564356456-600-316x450.jpg" width="225" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><br /></div></div><p></p><p>Η ορθόδοξη θεολογία μας δεν είναι θεωρητικό σχήμα και δεν υπάρχει για να</p><p>ικανοποιεί τη διάνοιά μας, αλλά είναι βίωμα, τρόπος ζωής, μέθεξη της Θεότητας και</p><p>κατά χάριν θέωση. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά της με τη δυτική και γενικά τη</p><p>θεολογία των αιρετικών, η οποία ικανοποιεί διανοητικά σχήματα, δίνει την</p><p>ψευδαίσθηση της δήθεν πληρότητας της αλήθειας και γι’ αυτό οδηγεί από κακοδοξία</p><p>σε κακοδοξία και από αίρεση σε αίρεση. Αντίθετα η προσέγγιση της θεολογίας της</p><p>Εκκλησίας μας ως εκκλησιαστικό βίωμα, ως κατά φύσιν τρόπο υπάρξεως, δε</p><p>διδάσκει απλά την αλήθεια, αλλά την μεταποιεί σε μεταμόρφωση τους πιστούς, μέχρι</p><p>του σημείου να έχουν θεοπτία, ζωντανή αίσθηση των ακτίστων ενεργειών του Θεού</p><p>στην καθημερινή τους ζωή. Το γεγονός αυτό το βίωσαν οι άγιοι της Εκκλησίας μας.</p><p>Ένας από αυτούς που αξιώθηκε να δει το άκτιστο φως του Θεού με τα σωματικά</p><p>του μάτια, είναι και ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ένας από τους μεγαλυτέρους</p><p>Πατέρες και Θεολόγους της Εκκλησίας μας. Γεννήθηκε το 957 στη μικρασιατική</p><p>πόλη Γαλάτεια της Παφλαγονίας και το βαπτιστικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Οι</p><p>ευγενείς γονείς του φρόντισαν να του δώσουν σοβαρή παιδεία, διότι τον προόριζαν</p><p>για υψηλά κρατικά αξιώματα. Σε ηλικία έξι χρονών τον έστειλαν στην</p><p>Κωνσταντινούπολη να σπουδάσει. Αναδεικνύεται σύντομα μια σημαίνουσα</p><p>προσωπικότητα της Βασιλεύουσας. Με τη βοήθεια ενός θείου του ευγενούς ορίζεται</p><p>ως σπαθαροκουβιλάριος, με τη δυνατότητα να αναχθεί συγκλητικός. Ασκεί τα</p><p>καθήκοντά του με επιτυχία, αλλά και ταπείνωση. Δεν τον συνεπαίρνει η λαμπρότητα</p><p>της κοσμικής εξουσίας και δε σκόπευε να περάσει όλη του τη ζωή ανάμεσα στους</p><p>μωροφιλόδοξους ευγενείς της εξουσίας.</p><p>Η γνωριμία του και η πνευματική σχέση του με τον στουδίτη άγιο Συμεών τον</p><p>Ευλαβή, του αλλάζει τη ζωή. Μετά το θάνατο του Νικηφόρου Φωκά το 969,</p><p>εγκαταλείπει τη θέση του και αποσύρεται στην ονομαστή Μονή για να ζήσει κοντά</p><p>στον πνευματικό του. Εκείνος δε συμφωνεί, διότι ήταν μόνο 14 ετών, και τον</p><p>συμβουλεύει να γυρίσει ξανά στη θέση του.</p><p>Σε ηλικία 20 ετών δέχτηκε μια ιδιαίτερη ευλογία από το Θεό. Μια νύχτα ενώ</p><p>προσευχόταν θερμά, γέμισε το δωμάτιό του από ένα εκτυφλωτικό και ανεξήγητο φως.</p><p>Ο Συμεών έπεσε σε έκσταση και είχε την αίσθηση ότι είχε ανυψωθεί στον ουρανό.</p><p>Μια ανεξήγητη χαρά γέμισε την ψυχή του για τη θεία οπτασία. Έτρεξε αμέσως στον</p><p>πνευματικό του στον οποίο δηγήθηκε την οπτασία και τον παρακάλεσε να τον δεχτεί</p><p>κοντά του. Εκείνος και πάλι αρνήθηκε, προφανώς, από θεία έμπνευση για να</p><p>σμιλευτεί ακόμα η θέληση του μαθητή του.</p><p>Σε ηλικία 26 ετών επαναλήφτηκε η θαυμαστή οπτασία. Εκείνο τον καιρό του είχε</p><p>ανατεθεί μια υπηρεσιακή αποστολή στην πατρίδα του. Πριν αναχωρήσει ανακοίνωσε</p><p>στον πνευματικό του και τη νέα οπτασία. Εκείνος του αποκάλυψε ότι ήταν σε ηλικία</p><p>που μπορούσε να γίνει μοναχός. Η χαρά του υπήρξε απρόσμενη. Πραγματοποίησε το</p><p>ταξίδι του και με την ευκαιρία, ανακοίνωσε στους γονείς του την πρόθεσή του να</p><p>ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Εκείνοι αντέδρασαν βίαια και προσπάθησαν να τον</p><p>μεταπείσουν, διότι έβλεπαν τη λαμπρή καριέρα που απλωνόταν μπροστά του. Εκείνος</p><p>παραμένει αμετάπειστος. Αποσύρθηκε στη Μονή του Στουδίου, όπου εκάρη μοναχός</p><p>και έλαβε το μοναχικό όνομα του πνευματικού του, Συμεών.</p><p>Αλλά δεν άργησαν οι πειρασμοί. Η υπακοή του στον πνευματικό του κίνησε το</p><p>φθόνο των συμμοναστών του, διότι έπρεπε να υπακούει μόνο στο ηγούμενο Πέτρο.</p><p>Γι’ αυτό αναγκάστηκε να φύγει και να εγκατασταθεί. Τότε ήταν που είδε και τρίτη</p><p><br /></p><p>κατά σειράν θεία οπτασία. Εγκαταστάθηκε στην παρακείμενη Μονή του Αγίου</p><p>Μάμαντα του Ξηροκέρκου, όπου ηγούμενος ήταν ο ευλαβής Αντώνιος. Ήρθε ο</p><p>πατέρας του με αρκετούς συγκλητικούς για να τον μεταπείσουν να γυρίσει στον</p><p>κόσμο. Εκείνος αρνείται και πάλι, ενώ ταυτόχρονα βλέπει και τέταρτη θεία οπτασία.</p><p>Ήταν 29 ετών, όπου ο ηγούμενος κοιμήθηκε. Ύστερα από απαίτηση της αδελφότητας</p><p>της Μονής και τη σύμφωνη γνώμη του Πατριάρχη Νικολάου Β΄ του Χρυσοβέργη,</p><p>εκλέχτηκε ηγούμενος της Μονής. Κατά τη διάρκεια της χειροτονίας του σε</p><p>πρεσβύτερο είδε και πέμπτη θεία οπτασία.</p><p>Ως ηγούμενος της Μονής του Αγίου Μάμαντα ο Συμεών κλήθηκε να</p><p>αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, από οικοδομικές εργασίες της Μονής ως και αυτή</p><p>την πνευματική καλλιέργεια της αδελφότητας. Ως νηπτικός μοναχός και μυστικός</p><p>θεολόγος ομιλούσε για «θείο έρωτα» και για έλλαμψη του «θείου φωτός». Οι μοναχοί</p><p>επειδή δεν τον καταλάβαιναν τον θεώρησαν αιρετικό και του κήρυξαν τον πόλεμο.</p><p>Μερικοί κατέφυγαν στον Πατριάρχη για να καθαιρεθεί. Εκείνος τον κήρυξε αθώο.</p><p>Παρέμεινε στη θέση του ηγουμένου για 25 χρόνια. Το 1013, σε ηλικία 57 ετών, αφού</p><p>παρέδωσε την ηγουμενία στον μαθητή του Αρσένιο αποσύρθηκε σε κοντινό</p><p>ησυχαστήριο και επιδόθηκε στην άσκηση και το συγγραφικό έργο. Όμως ο</p><p>μητροπολίτης Νικομήδειας Στέφανος κατόρθωσε να πείσει τον Πατριάρχη να τον</p><p>στείλει εξορία, στην περιοχή της Χρυσούπολης, επειδή θεωρούσε τον πνευματικό του</p><p>Συμεών άγιο. Εγκαταστάθηκε σε κάποιο ερημοκκλήσι της Αγίας Μαρίνας, όπου</p><p>κοιμήθηκε ειρηνικά το έτος 1037 σε ηλικία 80 ετών, αφού είχε προβλέψει τον θάνατό</p><p>του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Νοεμβρίου.</p><p>Ο άγιος Συμεών έλαβε τον τίτλο του νέου θεολόγου, διότι ανήκει στους μεγάλους</p><p>διδασκάλους της Εκκλησίας μας. Ανήκει στους μυστικούς θεολόγους, ο οποίος</p><p>καλλιέργησε και βίωσε τη μυστική θεολογία, ως θεοπτία. Τα έργα του « Ύμνοι Θείων</p><p>Ερώτων», «Κατηχήσεις» και «Πρακτικά και Θεολογικά Κεφάλαια», αποτέλεσαν τη</p><p>βάση της μετέπειτα μυστικής θεολογίας και της πνευματικής ζωής των πιστών.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-63959668072411129002022-11-12T10:00:00.001+02:002022-11-12T10:00:00.248+02:00ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού<p> ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ</p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhlyIdvZPfLSAspshcHqXyDFghZFeR4MmEDU_1qCLq4oZNLB5QKoyC3yrMcmVeP7wYDqYyAdZ5C6Zhc4S_iJrPp3qTdKmdp8g2_XrplubhkQ0z0VSUr_IWZNSWeaMi2qHfFnWPFaMkb5ZCdsY-Qag5MTHBGo8lu46b5YBgGh84V_s5d4WtZfw-EFvtK" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="834" data-original-width="470" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhlyIdvZPfLSAspshcHqXyDFghZFeR4MmEDU_1qCLq4oZNLB5QKoyC3yrMcmVeP7wYDqYyAdZ5C6Zhc4S_iJrPp3qTdKmdp8g2_XrplubhkQ0z0VSUr_IWZNSWeaMi2qHfFnWPFaMkb5ZCdsY-Qag5MTHBGo8lu46b5YBgGh84V_s5d4WtZfw-EFvtK" width="135" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας έλαβαν τον χαρακτηρισμό του ελεήμονα, διότι</p><p>άσκησαν υπερβαλλόντως την χριστιανική αρετή της ελεημοσύνης. Ο αγιασμός τους</p><p>και η τελείωσή τους πέρασε μέσα από την άσκηση της έμπρακτης αγάπης, η οποία</p><p>θεωρείται ως η κορωνίδα όλων των αρετών. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος</p><p>Ιωάννης ο Ελεήμων, Πατριάρχης Αλεξανδρείας.</p><p>Γεννήθηκε περί το 555 στην Αμαθούντα της Κύπρου, τη σημερινή Λεμεσό. Οι</p><p>γονείς του ονομαζόταν Επιφάνιος και Ευκοσμία, ήταν εύποροι και είχαν μεγάλη</p><p>κοινωνική θέση στην Κύπρο. Παράλληλα ήταν ευσεβείς και ενάρετοι άνθρωποι. Ο</p><p>πατέρας του ήταν κυβερνήτης της Κύπρου και είχε πολλά και σπάνια διοικητικά</p><p>χαρίσματα και ικανότητες. Για την δικαιοσύνη του και την αγάπη του για το λαό του</p><p>ήταν πολύ αγαπητός και σεβαστός από όλους. Η μητέρα του είχε πλούσια ψυχικά και</p><p>πνευματικά χαρίσματα, τα οποία την καθιστούσαν αξιοσέβαστη στο νησί. Οι ευσεβείς</p><p>και ενάρετοι αυτοί άνθρωποι μετέδωσαν και στο παιδί τους, τον Ιωάννη, την βαθειά</p><p>πίστη στο Θεό και του πρόσφεραν τη μεγαλύτερη δυνατή μόρφωση της εποχής τους.</p><p>Αλλά και εκείνος είχε φιλομαθή διάθεση, αποκτώντας μεγάλη γνώση. Αρεσκόταν</p><p>περισσότερο να μελετά την Αγία Γραφή και τα συγγράμματα των Πατέρων της</p><p>Εκκλησίας.</p><p>Όταν μεγάλωσε, με την πίεση των γονέων του και χωρίς τη δική του θέληση,</p><p>νυμφεύτηκε μια ευσεβή γυναίκα. Αλλά σύντομα, από κάποιο θανατικό, που είχε</p><p>πέσει στο νησί, πέθανε η σύζυγός του και τα παιδιά του, μένοντας μόνος. Αυτό το</p><p>θεώρησε ως ευκαιρία για να αφιερωθεί στην υπηρεσία της Εκκλησίας και στη</p><p>διακονία των ενδεών ανθρώπων, των οποίων τα παθήματα άγγιζαν την ευαίσθητη</p><p>ψυχή του.</p><p>Κάποιο βράδυ είδε στον ύπνο του ένα παράδοξο όνειρο, μια ωραία κόρη,</p><p>στεφανωμένη με κλάδο ελιάς, η οποία του είπε: «Εγώ είμαι η πρώτη θυγατέρα του</p><p>βασιλέα. Αν με αγαπήσεις, έχω την δύναμη να σε οδηγήσω σ’ αυτόν»! Ο Ιωάννης</p><p>προσπάθησε να ερμηνεύσει την οπτασία, συμπεραίνοντας, πως η κόρη ήταν η χάρις</p><p>της συμπάθειας και της ελεημοσύνης, η οποία όντως οδηγεί στο Θεό.</p><p>Στα 610 χήρεψε ο πατριαρχικός θρόνος της Αλεξάνδρειας και οι Αλεξανδρείς</p><p>πιστοί εξεδήλωσαν την επιθυμία τους να γίνει ποιμενάρχης τους ο ενάρετος Ιωάννης.</p><p>Ο έπαρχος της Αιγύπτου, πατρίκιος Νικήτας, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου</p><p>μετέφερε την επιθυμία του λαού της Αλεξάνδρειας στον αυτοκράτορα Ηράκλειο</p><p>(575-641), να προωθήσει τον Ιωάννη στο θρόνο του Αγίου Μάρκου. Ο αυτοκράτορας</p><p>δέχτηκε και έστειλε διαταγή στον Ιωάννη να μεταβεί στην Αλεξάνδρεια και να</p><p>αναλάβει τον πατριαρχικό θρόνο. Όταν εκείνος πήρε τη διαταγή, χωρίς να το θέλει,</p><p>υπάκουσε και δέχτηκε την υψηλή αυτή διακονία. Χειροτονήθηκε Πατριάρχης</p><p>Αλεξανδρείας.</p><p>Η Αλεξάνδρεια ήταν μια μεγάλη πόλη, όπου συμβίωνε ο πλούτος των ολίγων με τη</p><p>φτώχεια των πολλών. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από επαίτες, περιφερόμενα πεινασμένα</p><p>παιδιά και εγκαταλειμμένους γέροντες. Έβλεπε κανείς εξαθλιωμένες χήρες με</p><p>σκελετωμένα παιδιά στην αγκαλιά να ζητούν βοήθεια για να επιβιώσουν. Ασθενείς</p><p>και κατάκοιτους, δίχως στέγη και φροντίδα. Αυτό το οικτρό θέαμα πλήγωσε την</p><p>ευαίσθητη καρδιά του Ιωάννη. Θυμήθηκε το παράδοξο όνειρο και κατάλαβε ότι η</p><p>κόρη του ονείρου ήρθε στο όνειρό του γι’ αυτούς τους ανθρώπους! Ότι η θεία</p><p>πρόνοια τον οδήγησε εκεί για να τους βοηθήσει, να απαλύνει τον πόνο τους!</p><p>Έτσι ως πρώτο του μέλημα έθεσε την καταγραφή όλων των αναξιοπαθούντων</p><p>ανθρώπων της Αλεξάνδρειας και των άλλων περιοχών της επισκοπικής του</p><p><br /></p><p>περιφέρειας. Ανάθεσε σε κληρικούς και οικονόμους να καταγράψουν όλους τους</p><p>ζητιάνους, τις χήρες και τα ορφανά, τους εγκαταλειμμένους, τους οποίους</p><p>αποκαλούσε «κυρίους και δεσπότες του», διακηρύσσοντας δημόσια πως όλους</p><p>αυτούς μας τους στέλνει ο Θεός, οι οποίοι με την βοήθειά μας, μπορούν να μας</p><p>ανοίξουν τη βασιλεία των ουρανών.</p><p>Περισσότεροι από 7.500 άνθρωποι καταγράφηκαν και εντάχτηκαν στα</p><p>προγράμματα φιλανθρωπίας του Ιωάννη. Τους είχε εξασφαλίσει το καθημερινό</p><p>φαγητό και μερίμνησε να μην είναι κανένας άστεγος. Διέθεσε αρχικά την προσωπική</p><p>του μεγάλη περιουσία και όταν αυτή εξαντλήθηκε, στράφηκε προς τους πλουσίους,</p><p>τους οποίους έπειθε να επιχορηγούν το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο. Ο λαός</p><p>εξέφραζε την αγάπη του και την αφοσίωσή του στον ελεήμονα ποιμενάρχη του, του</p><p>οποίου προσέδωσε την προσωνυμία «Ελεήμων».</p><p>Έβλεπε στα πρόσωπα των φτωχών και ασθενών το Χριστό. Πέρα από το</p><p>επισιτιστικό και στεγαστικό έργο, μερίμνησε και για τους ασθενείς, τους γέροντες, τα</p><p>ορφανά, κτίζοντας πολλά νοσοκομεία, γηροκομεία, φτωχοκομεία, ορφανοτροφεία,</p><p>όπου έβρισκαν αγάπη και φροντίδα χιλιάδες αναξιοπαθούντες.</p><p>Στα 614, όταν οι Πέρσες είχαν καταλάβει τα Ιεροσόλυμα, και άρχισαν τις</p><p>σφαγές των αμάχων. Τότε μεγάλος αριθμός προσφύγων έφτασαν στην Αλεξάνδρεια</p><p>για να γλυτώσουν από τα σπαθιά των βαρβάρων εισβολέων. Ο Ιωάννης τους δέχτηκε</p><p>με πατρική αγάπη και άνοιξε τις πόρτες των ιδρυμάτων, προσφέροντάς τους πολύτιμη</p><p>βοήθεια. Μάλιστα οργάνωσε μεγάλες αποστολές σιτηρών και τροφίμων στους</p><p>εναπομείναντες κατοίκους της Παλαιστίνης, σώζοντας χιλιάδες ανθρώπους από την</p><p>πείνα. Ο γνωστός ιστορικός και ακαδημαϊκός Κ. Άμαντος έγραψε τα εξής για το έργο</p><p>του αγίου Ιωάννη: «Περιέθαλψε τους πρόσφυγας κατά τρόπον μοναδικόν,</p><p>άγνωστον μέχρι τότε εις την ιστορίαν»!</p><p>Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Ιωάννης δεν περίμενε από τους άλλους, αλλά</p><p>εμφανιζόταν πρώτος να υπηρετεί τους ασθενείς και να περιθάλπει τους ανήμπορους.</p><p>Προσωπικά ο ίδιος και οι πολυπληθείς συνεργάτες του προσέφερε τις πολύτιμες</p><p>υπηρεσίες τους στους ζωντανούς, αλλά και θάβοντας τους νεκρούς, από τις λοιμικές</p><p>νόσους, που μάστιζαν συχνά την περιοχή, τους οποίους άφηναν άταφους οι οικείοι</p><p>τους, φοβούμενοι τη μετάδοση της νόσου. Έδινε το καλό παράδειγμα της πίστης και</p><p>της φιλανθρωπίας. Ό, τι του προσέφεραν το έδινε στους φτωχούς.</p><p>Αλλά το φιλανθρωπικό έργο του δεν παρεμπόδιζε κι επισκίαζε το ποιμαντικό και</p><p>πνευματικό. Κατηχούσε τους πιστούς, οργάνωνε ιεραποστολικές αποστολές και</p><p>έκτιζε ναούς. Σε ελάχιστο διάστημα έκτισε 70 ναούς!</p><p>Ο ίδιος ζούσε σαν ασκητής. Δεν παραμελούσε τον προσωπικό του αγώνα για</p><p>κόψιμο παθών και απόκτηση αρετών. Προσευχόταν αδιάκοπα, νήστευε, αγρυπνούσε.</p><p>Ήταν ανεξίκακος και σκορπούσε στους γύρω του αγάπη και καλοσύνη. Δεν</p><p>ανταπέδιδε μίσος ή εκδίκηση σε όσους τον αδικούσαν. Ήταν ταπεινός και απέδιδε</p><p>στον εαυτό του τον χαρακτηρισμό του «μεγαλύτερου αμαρτωλού», ζητώντας απ’</p><p>όλους συγχώρεση. Ενθάρρυνε τους αμαρτωλούς να μετανοούν, τονίζοντάς τους το</p><p>μεγαλείο της θεία αγάπης και το ακένωτο του θείου ελέους. Τόνιζε την πίστη της</p><p>Εκκλησίας πως ο αληθινός Τριαδικός Θεός είναι Θεός αγάπης και όχι εκδίκησης και</p><p>κακότητας, όπως πρέσβευαν οι εθνικοί και οι αιρετικοί.</p><p>Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος είχε πληροφορηθεί για το μεγάλο και ανεκτίμητο</p><p>έργο του Ιωάννη και ζητούσε επίμονα να έρθει στην Κωνσταντινούπολη να πάρει την</p><p>ευλογία του και να τον τιμήσει. Ο άγιος αρνιόταν επίμονα, διότι δεν ήθελε ανθρώπινα</p><p>βραβεία και επαίνους. Αλλά μετά από επίμονες παρακλήσεις του επάρχου Νικήτα</p><p>υπάκουσε και πήρε το πλοίο για την Πόλη. Όταν όμως έφτασε στη Ρόδο είδε ένα</p><p><br /></p><p>όραμα: ένα φωτεινό άνδρα ο οποίος του είπε: «Έλα στην Κύπρο, μην αργείς. Έλα!</p><p>Ο βασιλεύς των βασιλέων σε περιμένει»! ο άγιος κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα να</p><p>τον καλέσει κοντά Του ο Κύριος, τον Οποίο αγάπησε και υπηρέτησε στα πρόσωπα</p><p>των ανθρώπων.</p><p>Άλλαξε λοιπόν πορεία και κατευθύνθηκε στη γενέτειρά του την Κύπρο, όπου</p><p>κοιμήθηκε ειρηνικά το 619 σε ηλικία 64 ετών. Λίγο πριν την κοίμησή του είδε ξανά</p><p>στο όνειρό του την κόρη που είχε δει παλιά, η οποία του αποκάλυψε ότι πράγματι</p><p>ήταν η ελεημοσύνη, η οποία ανοίγει την βασιλεία των ουρανών.</p><p>Στη διαθήκη του έγραψε: «Σ’ ευχαριστώ, Κύριε και Θεέ μου, γιατί με αξίωσες,</p><p>τα δώρα που Συ μου έδωσες, να σου τα προσφέρω πίσω. Σ’ ευχαριστώ, ακόμη</p><p>που άκουσες την προσευχή μου και στην κατοχή μου τώρα που πεθαίνω δεν</p><p>έμεινε παρά «εν τρίτον νομίσματος», το οποίον προστάζω να δοθεί στους</p><p>φτωχούς αδελφούς μου. Όταν με τη χάρη του Θεού έγινα επίσκοπος της</p><p>Αλεξάνδρειας, βρήκα στα ταμεία της επισκοπής μου οκτώ χιλιάδες περίπου</p><p>λίτρες χρυσού. Με τις γενναιόδωρες προσφορές φιλόχριστων ανθρώπων,</p><p>κατόρθωσα να συγκεντρώσω αμύθητα ποσά. Τα ποσά αυτά, επειδή ήξερα, πως</p><p>είναι δώρα του βασιλέα των όλων Χριστού, τα επέστρεψα με επιμέλεια και</p><p>προσοχή στον Θεό, στον οποίο και ανήκουν. Σ’ Αυτόν παραδίδω τώρα και την</p><p>ψυχή μου».</p><p>Οι Χριστιανοί της Αμαθούντος κήδεψαν το τιμημένο και αγιασμένο σώμα του</p><p>Ιωάννη στο Ναό του Αγίου Τύχωνος. Μετά από λίγο καιρό ο χαρυτόβρυτος τάφος</p><p>του ανέβλυζε μύρο και έκανε πολλά θαύματα. Είναι δε ο πολιούχος άγιος της</p><p>Λεμεσού.</p><p>Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Νοεμβρίου και το όνομά του κατέστη συνώνυμο</p><p>της ελεημοσύνης και της χριστιανικής αγάπης.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-72523891070057547502022-11-11T10:21:00.002+02:002022-11-11T10:21:25.976+02:00ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ: Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ - ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού<p style="text-align: justify;"> ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ: </p><p style="text-align: justify;">Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ</p><p style="text-align: justify;">ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού</p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiCg13mf2MX0NMJT6OkzJe_UmA-Vvp1XSnOMxW1b8DhwjoR7HtsUoyaNwscAPQkGS81oLvM_5i2IU1STGk4Gz2Dsu8M3F6GbmRd5wbUSvcOVLSD9_UsW9VMzm3mjZTpiObAu_EG1aLWkBTwXsnA4Yd2wgvpqBw9HiGMIISw2ZxtQ-ImzOo4KsUIppvJ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="959" data-original-width="970" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiCg13mf2MX0NMJT6OkzJe_UmA-Vvp1XSnOMxW1b8DhwjoR7HtsUoyaNwscAPQkGS81oLvM_5i2IU1STGk4Gz2Dsu8M3F6GbmRd5wbUSvcOVLSD9_UsW9VMzm3mjZTpiObAu_EG1aLWkBTwXsnA4Yd2wgvpqBw9HiGMIISw2ZxtQ-ImzOo4KsUIppvJ" width="243" /></a></div><br /><br /><p></p><p style="text-align: justify;">Μια από τις πιο σεβαστές τάξεις των αγίων της Εκκλησίας μας είναι οι</p><p style="text-align: justify;">ομολογητές. Σε αυτή την τάξη ανήκουν οι άγιοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι έδωσαν</p><p style="text-align: justify;">τη μαρτυρία της πίστεώς τους, χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες της ομολογίας</p><p style="text-align: justify;">τους αυτής. Δε θα ήταν υπερβολικό να υποστηρίξουμε πως η Εκκλησία μας είναι</p><p style="text-align: justify;">απόλυτα στηριγμένη στους αγώνες των αγίων ομολογητών Της, στη δισχιλιόχρονη</p><p style="text-align: justify;">πορεία Της στην ιστορία.</p><p style="text-align: justify;">Ένας από τους μεγάλους ομολογητές της Ορθοδοξίας είναι και ο άγιος Θεόδωρος ο</p><p style="text-align: justify;">Στουδίτης, ο οποίος έδρασε σε μια πολύ ταραγμένη για την Εκκλησία ιστορική</p><p style="text-align: justify;">περίοδο. Πρόκειται για την φοβερή εικονομαχική έριδα, η οποία συντάραξε τη</p><p style="text-align: justify;">βυζαντινή κοινωνία για περισσότερο από έναν αιώνα, με αφόρητες διώξεις των</p><p style="text-align: justify;">ορθοδόξων από τους εικονομάχους αυτοκράτορες (726-843). Γεννήθηκε στην</p><p style="text-align: justify;">Κωνσταντινούπολη το 759 από ευγενείς και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι φρόντισαν να</p><p style="text-align: justify;">του δώσουν εκτός από την ευσέβεια και κατά κόσμον παιδεία, την οποία ο ίδιος</p><p style="text-align: justify;">αργότερα την χρησιμοποίησε για την Εκκλησία. Σπούδασε με επιμέλεια την ελληνική</p><p style="text-align: justify;">φιλοσοφία και τους Πατέρες της Εκκλησίας.</p><p style="text-align: justify;">Από μικρός αγαπούσε το Χριστό και λαχταρούσε να προσφέρει σε Αυτόν τη ζωή</p><p style="text-align: justify;">του. Έφηβος ακόμη, άφησε την καριέρα του ανώτερου κρατικού υπαλλήλου και</p><p style="text-align: justify;">αποσύρθηκε το 781 σε μοναστήρι στην Προύσα της Μ. Ασίας, όπου ηγούμενος ήταν</p><p style="text-align: justify;">ο θείος του Πλάτων. Αυτός τον μύησε στην ορθόδοξη πνευματικότητα και τον</p><p style="text-align: justify;">ενέπνευσε να αφιερώσει τη ζωή του για την προάσπιση της αλήθεια και της</p><p style="text-align: justify;">αυθεντικότητας της Εκκλησίας. Το 789 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον</p><p style="text-align: justify;">πατριάρχη Ταράσιο και το 794 ανέλαβε τη θέση του ηγουμένου της Μονής.</p><p style="text-align: justify;">Δεν πρόλαβε να χαρεί την ηγουμενία του, διότι δύο χρόνια μετά ο αυτοκράτορας</p><p style="text-align: justify;">Κωνσταντίνος ο ΣΤ΄ (780-797) χώρισε τη σεμνή σύζυγό του Μαρία για χάρη μιας</p><p style="text-align: justify;">άλλης γυναίκας της Θεοδότης. Αφού έκλεισε σε μοναστήρι τη Μαρία, νυμφεύτηκε το</p><p style="text-align: justify;">ίδιο βράδυ κρυφά στα ανάκτορα τη Θεοδότη. Το μυστήριο τέλεσε ο ιερέας της Αγίας</p><p style="text-align: justify;">Σοφίας Ιωσήφ. Την επόμενη ημέρα έγινε η στέψη της ως βασίλισσα!</p><p style="text-align: justify;">Η Θεοδότη ήταν εξαδέλφη του αγίου Θεοδώρου. Αυτό δεν τον εμπόδισε να</p><p style="text-align: justify;">ελέγξει την παρανομία του αυτοκράτορα και τη γελοιοποίηση του ιερού μυστηρίου</p><p style="text-align: justify;">του γάμου. Ζήτησε εξηγήσεις από τον πατριάρχη Ταράσιο γιατί δεν τιμώρησε τον</p><p style="text-align: justify;">ιερέα Ιωσήφ, και επειδή δεν πήρε επαρκείς εξηγήσεις διέκοψε το μνημόσυνό του. Οι</p><p style="text-align: justify;">κολακείες του αυτοκρατορικού ζεύγους δεν απέδωσαν και για τούτο άρχισαν οι</p><p style="text-align: justify;">διώξεις εναντίον του. Εξορίστηκε στη Θεσσαλονίκη ως το 797, όπου ο</p><p style="text-align: justify;">Κωνσταντίνος εκθρονίστηκε και τυφλώθηκε από τη μητέρα του Ειρήνη την Αθηναία</p><p style="text-align: justify;">(797-802). Το 798 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έγινε ηγούμενος της</p><p style="text-align: justify;">περίφημης Μονής του Στουδίου. Ευτύχησε να έχει στην ηγουμενία του</p><p style="text-align: justify;">περισσότερους από χίλιους μοναχούς. Μετέβαλλε τη Μονή σε κέντρο κοινωνικής</p><p style="text-align: justify;">ευποιΐας και πνευματικής ακτινοβολίας. Μεταξύ των άλλων στη Μονή γινόταν και</p><p style="text-align: justify;">αντιγραφή αρχαίων κωδίκων. Τότε αντιγράφηκαν και έφτασαν ως εμάς τα έργα των</p><p style="text-align: justify;">αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.</p><p style="text-align: justify;">Αλλά και πάλι το 808 αναγκάστηκε να έρθει σε σύγκρουση με τον πατριάρχη</p><p style="text-align: justify;">Νικηφόρο, ο οποίος αποκατέστησε τον Ιωσήφ, κατ’ απαίτηση του αυτοκράτορα</p><p style="text-align: justify;">Νικηφόρου Α΄ (86-815) και διότι θεώρησε την εκλογή του αντικανονική. Εξορίστηκε</p><p style="text-align: justify;">αυτή τη φορά στη Χάλκη και διαλύθηκε η περίφημη Μονή του Στουδίου και</p><p style="text-align: justify;">αναστάλθηκε το κολοσσιαίο πνευματικό της έργο.</p><p style="text-align: justify;">Το 811 επέστρεψε από την εξορία, αλλά τέσσερα χρόνια μετά, το 815 ανέβηκε</p><p style="text-align: justify;">στο αυτοκρατορικό θρόνο ο Λέων Ε΄ ο Αρμένιος, ο οποίος εγκαινίασε τη δεύτερη</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">εικονομαχική περίοδο. Στις 25 Μαρτίου του 815, Κυριακή των Βαΐων, ο άγιος</p><p style="text-align: justify;">Θεόδωρος αψηφώντας το διάταγμα για την καθήλωση και καταστροφή των Ιερών</p><p style="text-align: justify;">Εικόνων, μαζί με ιερείς, μοναχούς και ευσεβείς λαϊκούς, πήραν τις Ιερές Εικόνες και</p><p style="text-align: justify;">τις περιέφεραν στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι για μια κόμη φορά ο άγιος Θεόδωρος</p><p style="text-align: justify;">θα αντιμετωπίσει την αυθαιρεσία της εξουσίας και θα διωχθεί. Αφού τον συνέλαβαν,</p><p style="text-align: justify;">τον ξυλοκόπησαν άγρια, τον κακοποίησαν και τον έστειλαν για τρίτη φορά εξορία,</p><p style="text-align: justify;">αυτή τη φορά στη Σμύρνη. Τον φυλάκισαν στα υγρά και σκοτεινά υπόγεια του</p><p style="text-align: justify;">μητροπολιτικού μεγάρου της πόλεως, όπου τον μαστίγωναν ανηλεώς καθημερινά και</p><p style="text-align: justify;">του στερούσαν ακόμη και το ψωμί και το νερό! Εκεί κλονίστηκε σοβαρά η υγεία</p><p style="text-align: justify;">του.</p><p style="text-align: justify;">Το 820 επί αυτοκράτορος Μιχαήλ Β΄ του Τραυλού (820-829) ανακλήθηκε από την</p><p style="text-align: justify;">εξορία. Όμως το 824 ήρθε σε σύγκρουση με τον Μιχαήλ για τον παράνομο γάμο και</p><p style="text-align: justify;">αυτού του αυτοκράτορα. Για μια ακόμη φορά ακολουθούμενος από ορισμένους</p><p style="text-align: justify;">στουδίτες μοναχούς, αναγκάστηκε να φύγει και πάλι από την αγαπημένη του Μονή,</p><p style="text-align: justify;">για την οποία τόσο κοπίασε. Βαριά άρρωστος άφησε τα εγκόσμια την 11 η Νοεμβρίου</p><p style="text-align: justify;">του 826, αφού ζήτησε από τους μοναχούς να του διαβάσουν τον 118 ο Ψαλμό.</p><p style="text-align: justify;">Παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Κύριο σε ηλικία 67 ετών.</p><p style="text-align: justify;">Παρ’ όλες τις διώξεις και τις εξορίες του έγραψε σπουδαιότατα θεολογικά έργα.</p><p style="text-align: justify;">Διακρίθηκε επίσης ως σπουδαίος ποιητής και υμνογράφος, ο οποίος συνέθεσε τους</p><p style="text-align: justify;">περισσότερους ύμνους του Τριωδίου.</p><p style="text-align: justify;">Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα</p><p style="text-align: justify;">ασυμβίβαστου χριστιανού με τον αμαρτωλό και πτωτικό κόσμο. Εκφράζει με τον</p><p style="text-align: justify;">πλέον κατηγορηματικό τρόπο το ασυμβίβαστο της Εκκλησίας με την αμαρτία και το</p><p style="text-align: justify;">αντιχριστιανικό πνεύμα. Αν και μοναχός προασπίστηκε τον ιερό θεσμό του γάμου,</p><p style="text-align: justify;">τον οποίο είχαν καταπατήσει οι ισχυροί της εποχής του. Προασπίσθηκε επίσης την</p><p style="text-align: justify;">αγία και αμώμητη πίστη της Ορθοδοξίας, η οποία είναι συνώνυμη με τη σωτηρία.</p><p style="text-align: justify;">Νομίζουμε ότι και η εποχή μας έχει ανάγκη αγίων και ομολογητών, σαν τον άγιο</p><p style="text-align: justify;">Θεόδωρο το Στουδίτη για να μπορέσουμε να βγούμε από το φοβερό πνευματικό</p><p style="text-align: justify;">τέλμα, στο οποίο έχουμε βυθισθεί!</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-23379557456541085732022-11-02T11:21:00.004+02:002022-11-02T11:25:33.513+02:00 ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΣ, ΟΙ ΒΡΑΧΩΡΙΤΕΣ - ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού<p> ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΣ, ΟΙ ΒΡΑΧΩΡΙΤΕΣ</p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg5DB8lQ0VX6dN4EBBK-K6BvVUiMw6Yd8F3QR9l1ZN_vWg7fNovumkPruT4RwuH5l0TK2EqTXWnY4n7vuBYuQEs3eO2R4d8nhZk-MWixuy_IopjJf1dZeqsoWo1VXFLQS77hyhIOTZ7T6r2_kJD-1djii55ToZ1abajuQfKX1B51kuR9BvKl6J3QybK" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1051" data-original-width="665" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg5DB8lQ0VX6dN4EBBK-K6BvVUiMw6Yd8F3QR9l1ZN_vWg7fNovumkPruT4RwuH5l0TK2EqTXWnY4n7vuBYuQEs3eO2R4d8nhZk-MWixuy_IopjJf1dZeqsoWo1VXFLQS77hyhIOTZ7T6r2_kJD-1djii55ToZ1abajuQfKX1B51kuR9BvKl6J3QybK" width="152" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Άγιοι αναδείχτηκαν από όλες τις κοινωνικές τάξεις και τα επαγγέλματα.</p><p>Πολλούς αγίους έδωσε και το επάγγελμα των εμπόρων, παρά το γεγονός ότι είναι</p><p>συνδεδεμένο με την άδικη συχνά αντίληψη ότι το επάγγελμα του εμπόρου είναι</p><p>συνώνυμο με την κλοπή. Ανάμεσα στους εμπόρους αγίους συγκαταλέγονται και οι</p><p>Νεομάρτυρες Θεόδωρος, Λάμπρος και Ανώνυμος (δεν μας έχει διασωθεί το όνομά</p><p>του), οι οποίοι μαρτύρησαν στο Βραχώρι (Αγρίνιο) στα 1786).</p><p>Έζησαν κατά τον 18 ο αιώνα και καταγόταν από την Πελοπόννησο και ασκούσαν</p><p>το επάγγελμα του εμπόρου. Λόγω των εμπορικών τους δραστηριοτήτων, έκαναν</p><p>συχνά ταξίδια σε όλη την Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Μάλιστα για να διευκολύνουν</p><p>τις συναλλαγές τους, είχαν μάθει και την αλβανική διάλεκτο. Εικάζεται ότι οι τρεις</p><p>αυτοί έμποροι ήταν συνεταίροι και είχαν μια μεγάλη εμπορική εταιρεία στην</p><p>ιδιοκτησία τους, η οποία είχε δραστηριότητες και εκτός της Πελοποννήσου.</p><p>Στα 1786 έκαναν ένα εμπορικό ταξίδι στα ξακουστά Γιάννενα. Όταν τέλειωσαν</p><p>τις δουλειές τους πήραν το δρόμο του γυρισμού, για την πατρίδα τους, το οποίο ήταν</p><p>κοπιαστικό, επώδυνο και επικίνδυνο με τα μέσα συγκοινωνίας της εποχής και τους</p><p>κινδύνους, που ενέδρευαν στο δρόμο. Όταν έφτασαν στο Βραχώρι, το σημερινό</p><p>Αγρίνιο, νύχτωσαν και ήταν αναγκασμένοι να διανυκτερεύσουν εκεί.</p><p>Η πόλη κατοικούνταν κυρίως από Τούρκους και Εβραίους, και ήταν καλά</p><p>οχυρωμένη για το φόβο των αντιποίνων των υπόδουλων Ελλήνων, τους οποίους</p><p>καταπίεζαν αφόρητα. Επίσης πρέπει να αναφέρουμε πως το Βραχώρι ήταν σημαντικό</p><p>κέντρο της οθωμανικής διοίκησης της Δυτικής Ελλάδος και κέντρο συγκέντρωσης</p><p>των φόρων, που πλήρωναν υπέρμετρα οι Έλληνες και προορίζονταν για την Υψηλή</p><p>Πύλη, το Σουλτάνο στην Πόλη. Μάλιστα είχαν τοποθετηθεί ειδικοί</p><p>φοροεισπράκτορες, με άτεγκτο πραγματικά χαρακτήρα, οι οποίοι εισέπρατταν τον</p><p>διαβόητο κεφαλικό φόρο από τους άτυχους ρωμιούς, φροντίζοντας να τον</p><p>εισπράττουν με βία. Γι’ αυτό οι ρωμιοί φρόντιζαν να βρίσκουν πολλές δικαιολογίες</p><p>να τον αποφύγουν. Αυτό έκαμαν και οι τρεις περαστικοί έμποροι, οι οποίοι ήταν</p><p>υποχρεωμένοι να πληρώσουν φόρο, περνώντας από την πόλη.</p><p>Όταν έφτασαν στην κεντρική πύλη της πόλεως, εκεί τους περίμεναν οι</p><p>κακεντρεχείς φοροεισπράκτορες (γιομπρουκτσήδες) στο τελωνείο (γιομπρούκι), για</p><p>να τους αδειάσουν τις σακούλες τους. Εκείνοι σκέφτηκαν να προσποιηθούν τους</p><p>μουσουλμάνους για να αποφύγουν την καταβολή των φόρων. Ντύθηκαν</p><p>μουσουλμανικά ενδύματα και τους χαιρέτισαν με τον μουσουλμανικό χαιρετισμό:</p><p>«σαλάμ αλέκουμ». Εκείνοι τους πέρασαν για αρβανίτες μουσουλμάνους εμπόρους</p><p>και τους άφησαν να εισέλθουν στην πόλη και να ξενυχτήσουν ελεύθερα.</p><p>Οι τρεις ταξιδιώτες έμποροι πήγαν σε κάποιο σπίτι κάποιου χριστιανού γνωστού</p><p>τους, όπου κατέλυσαν να περάσουν τη νύχτα και το επόμενο πρωί να συνεχίσουν το</p><p>ταξίδι τους για την πατρίδα τους. αλλά οι τούρκοι ήθελαν να βεβαιωθούν για το ποιοι</p><p>ήταν, και κατ’ άλλους να μάθουν νέα από τα Γιάννενα, έστειλαν άνθρωπό τους να</p><p>τους ακολουθήσει κρυφά, να δουν που πήγαν. Ο τούρκος όταν έφτασε στο σπίτι,</p><p>έπεσε σε συζήτηση που είχαν οι τρεις έμποροι, σχετικά με τον τρόπο που γλύτωσαν</p><p>το φόρο. Τους άκουσε να λένε στον σπιτονοικοκύρη «ευτυχώς, μ’ ένα “σαλάμ’”</p><p>γλυτώσαμε την καταβολή του φόρου»!</p><p>Ο τούρκος κατάσκοπος κατάλαβε ότι ήταν χριστιανοί, οι οποίοι τους ξεγέλασαν.</p><p>Αμέσως έτρεξε να το αναγγείλει στους ανθρώπους, που τον έστειλαν να τους</p><p>παρακολουθήσει. Δεν πέρασε παρά ελάχιστος χρόνος, όπου όρμισαν στο σπίτι,</p><p>γκρεμίζοντας την πόρτα και συλλαμβάνοντας τους τρεις εμπόρους.</p><p><br /></p><p>Συμπεριφερόμενοι σαν θηρία ανήμερα και λυσσασμένα τους άρπαξαν, τους</p><p>ξυλοφόρτωσαν και τους έσυραν δεμένους στον τούρκο ιεροδικαστή, στον οποίο τους</p><p>κατάγγειλαν ότι: «Αυτοί οι τρεις άνθρωποι ενώ είναι ρωμιοί περνώντας σήμερα</p><p>από το γιομπρούκι μας χαιρέτησαν με το “σαλάμ αλέκουμ”. Πρέπει λοιπόν ν’</p><p>ανακριθούν γιατί το είπαν αυτό το οποίο είναι χαρακτηριστικό των Τούρκων και</p><p>όχι των Ρωμιών. Και αν μεν περιγέλασαν την πίστη πρέπει σύμφωνα με τον νόμο,</p><p>να τιμωρηθούν, αν δε αγάπησαν το Ισλάμ, διαφορετικά, να περιτμηθούν και να</p><p>τιμηθούν». Ο τούρκος δικαστής τους ρώτησε αν αληθεύουν οι κατηγορίες. Τότε οι</p><p>τρεις άνδρες απάντησαν με θάρρος, ειλικρίνεια και χωρίς υπεκφυγές: «Ναι, είναι</p><p>αλήθεια, ότι χαιρετίσαμε τούρκικα, για να μην πληρώσουμε τον φόρο, όχι όμως</p><p>πως αγαπήσαμε το Ισλάμ»!</p><p>Ο κριτής, αφού άκουσε με έκπληξη την θαρραλέα απολογία τους, τους γνώρισε</p><p>τις συνέπειες της πράξης τους, υποδεικνύοντάς τους πως θα γλύτωναν απ’ αυτές: «Το</p><p>σφάλμα σας είναι βαρύ. Δεν έχετε άλλη επιλογή να γλυτώσετε τη ζωή σας, παρά</p><p>να γίνεται τούρκοι και να σπασθείτε το Ισλάμ. Ειδεμή θα βασανιστείτε και θα</p><p>θανατωθείτε»!</p><p>Οι τρείς άνδρες δε χρειάστηκε να το σκεφτούν. Αμέσως έδωσαν την απάντηση</p><p>στο δικαστή: «Εμείς, ενδοξότατε αφέντη, είπαμε αυτόν τον λόγο, για να</p><p>γλυτώσουμε χρήματα, όμως το ν’ αρνηθούμε την πίστη μας είναι αδύνατον, κάνε</p><p>μας ό, τι θέλεις»! Ο δικαστής έγινε έξαλλος από το θυμό του και ουρλιάζοντας σαν</p><p>άγριο θηρίο, έδωσε διαταγή να τους δείρουν αλύπητα και να τους ρίξουν στο πιο</p><p>σκοτεινό και υγρό κελί της φυλακής.</p><p>Εκεί οι τρεις άνδρες έδινε ο ένας στον άλλο παρηγοριά και δύναμη, διότι ήξεραν</p><p>πολύ καλά τια μαρτύρια και τι τέλος τους περίμενε. Ο ένας από αυτούς, ο οποίος</p><p>ήταν και μορφωμένος, τους είπε πως «προσέχετε αδελφοί μου, μη δειλιάσει</p><p>κανένας και χάσει αυτό το κελεπούρι που μας έτυχε. Λίγο θα υπομείνουμε και</p><p>την αιώνια ζωή θα κερδίσουμε. Να μη λυπηθούμε ούτε συγγενείς, ούτε φίλους,</p><p>ούτε την πρόσκαιρη πατρίδα αλλά να σταθούμε ανδρείοι στην πίστη του</p><p>Χριστού, για να πάμε χαίροντες στην άλλη πατρίδα, όπου δεν έχει τέλος ποτέ»!</p><p>Προσεύχονταν με θέρμη ψυχής, παρακαλώντας το Θεό, όχι να τους σώσει, αλλά να</p><p>τους στηρίξει στην ομολογία τους και στα μαρτύρια ως το τέλος.</p><p>Αφού πέρασαν κάποιες μέρες, χωρίς φαγητό και νερό, τους οδήγησαν και πάλι</p><p>στο δικαστή, πιστεύοντας ότι θα «είχαν λογικευθεί» και θα αλλαξοπιστούσαν. Ο</p><p>δικαστής τους επανέλαβε πως ο μόνος τρόπος να σώσουν τη ζωή τους, ήταν να</p><p>ασπασθούν το Ισλάμ και να γίνουν τούρκοι. Να τους δοθούν προνόμια, τιμές και</p><p>δόξες. Εκείνοι όμως, με ένα στόμα και μια καρδιά απέρριψαν και πάλι τις προτάσεις</p><p>και τα δέλεαρ του δικαστή. Είχαν πάρει την ευλογημένη απόφαση να χύσουν το αίμα</p><p>τους για το Χριστό, τον αληθινό Θεό. Να μην ανταλλάξουν την αιώνια βασιλεία με</p><p>την πρόσκαιρη καλοπέραση, ακολουθώντας μια ψεύτικη θρησκεία. Ο δικαστής</p><p>έδωσε και πάλι διαταγή να βασανιστούν και να φυσλακισθούν.</p><p>Μετά από πέντε ημέρες βασανισμών, ο δικαστής με τον μουλεσήμη (διοικητή)</p><p>της πόλεως έβγαλαν διαταγή για τη θανάτωσή τους. Θάνατος δι’ απαγχονισμού! Τους</p><p>πήραν και τους οδήγησαν σε τρία διαφορετικά σημεία να τους εκτελέσουν. Τον έναν</p><p>τον κρέμασαν σε έναν πλάτανο στην αγορά της πόλεως (τζαρσί). Τον έτερο τον</p><p>κρέμασαν στο πλάτανο, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και τον τρίτο</p><p>στην άκρη της πλατείας, στην είσοδο της πόλεως. Ήταν 2 Νοεμβρίου 1786. Οι τρεις</p><p>μακάριοι αυτοί άνδρες αντάλλαξαν την πρόσκαιρη αυτή ζωή με την αιωνιότητα.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-30503992326336569642022-10-31T09:02:00.006+02:002022-10-31T09:05:41.361+02:00 ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ (ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού)<p> ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ</p><p><br /></p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgdaV4Ue8wycBIDsZnavvXaJ_D3BAghVkWB3jTkXn6PcP45Om7qwE5189Ygj-Zf6YT9DCbcnN1ei8W9XV0sW8zJ_ZPeH1Hk73sWLEKEEfjDQ9XhZEg6edYDLWETwwAcK_gi9cbb2d3h7k2AE9X3eW3QxDeuerTUN3xKChS2r8mJ-M2x9aIiI_bMX3_O" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1480" data-original-width="1069" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgdaV4Ue8wycBIDsZnavvXaJ_D3BAghVkWB3jTkXn6PcP45Om7qwE5189Ygj-Zf6YT9DCbcnN1ei8W9XV0sW8zJ_ZPeH1Hk73sWLEKEEfjDQ9XhZEg6edYDLWETwwAcK_gi9cbb2d3h7k2AE9X3eW3QxDeuerTUN3xKChS2r8mJ-M2x9aIiI_bMX3_O" width="173" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Μια από τις πλέον πρόσφορες μεθόδους εξισλαμισμού, στα μαύρα χρόνια της</p><p>δουλείας, που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι, ήταν η συκοφαντία. Συκοφαντούσαν</p><p>κάποιον Χριστιανό ότι δήθεν ασπάστηκε το Ισλάμ και κατόπιν τον κατέδιναν ως</p><p>«αποστάτη», που, αν δεν γινόταν μουσουλμάνος, τον σκότωναν! Ένας από αυτούς</p><p>υπήρξε και ο Νεομάρτυρας Άγιος Νικόλαος από τη Χίο.</p><p>Γεννήθηκε στις Καρυές της νήσου Χίου, στα 1731. Γονείς του ήταν οι ευσεβείς</p><p>Χριστιανοί και ονομάζονταν Πέτρος και Σταματού. Από μικρός έμεινε ορφανός από</p><p>πατέρα, αλλά πρόκοψε σε ευσέβεια και αρετή.</p><p>Σε ηλικία είκοσι ετών αποφάσισε, λόγω ανέχειας, να περάσει στην Μ. Ασία, με</p><p>κάποιον συγχωριανό του για να εργαστούν ως κτίστες. Εγκαταστάθηκαν στη</p><p>Μαγνησία και εργάζονταν τίμια. Παράλληλα ο Νικόλαος πρόκοβε και πνευματικά,</p><p>ώστε όλοι τον εκτιμούσαν. Όμως ύστερα από καιρό υπέστη κάποιο ψυχικό νόσημα.</p><p>Σαν να σάλεψε ο νους του και έκανε πράγματα περίεργα και τρελά. Οι Χριστιανοί τον</p><p>συμπονούσαν και του παραστέκονταν, όχι όμως και οι αλλόθρησκοι Τούρκοι, οι</p><p>οποίοι εκμεταλλευόμενοι το πρόβλημα υγείας του, αποπειράθηκαν να τον</p><p>εξισλαμίσουν. Βρισκόμαστε άλλωστε στην εποχή κορύφωσης του εξισλαμισμού. Με</p><p>αυτόν τον τρόπο επιχειρούσε η οθωμανική εξουσία να εξαφανίσει τις διάφορες</p><p>υπόδουλες εθνότητες και ιδιαίτερα τους Χριστιανούς, διότι με την άρνηση της</p><p>πίστεώς τους, έχαναν και την εθνικότητά τους.</p><p>Οδηγήθηκε μπροστά σε μουλάδες και αγάδες, οι οποίοι με υποκριτικά</p><p>κομπλιμέντα και ταξίματα προσπαθούσαν να τον πείσουν να αλλαξοπιστήσει. Όμως</p><p>εκείνος συνέχιζε να μένει σκεπτικός και σιωπηλός. Ήταν σαν να μην τους άκουγε.</p><p>Αφού διαπίστωσαν το μάταιο των προσπαθειών τους, αγανακτισμένοι, τον έβρισαν,</p><p>τον κτύπησαν και τον έδιωξαν σαν τρελό.</p><p>Βλέποντας οι συμπατριώτες του ότι η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευε, τον</p><p>πήραν και τον πήγαν στη Χίο και τον παρέδωσαν στην αδελφή του, εξιστορώντας της</p><p>τα γενόμενα και την κατάσταση του αδελφού της. Της επισήμαναν ιδιαίτερα την</p><p>απόπειρα εξισλαμίσεώς του. Όμως η αδελφή του, προφανώς από άγνοια, φέρθηκε</p><p>άφρονα και επιπόλαια. Φανέρωσε τα συμβάντα σε κάποιους συγγενείς της, οι οποίοι</p><p>διέδωσαν τη φήμη ότι είχε εξισλαμισθεί. Η φήμη διαδόθηκε στο νησί και έφτασε και</p><p>στους ντόπιους Τούρκους αγάδες, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να τον</p><p>κατηγορήσουν ως αρνητή του Ισλάμ και να τον πιέσουν να εξισλαμισθεί στ’ αλήθεια.</p><p>Τον πήραν, τον μετονόμασαν σε Μεϊμέτη (Μεχμέτ), τον έντυσαν τούρκικα ρούχα</p><p>και άφησαν την περιτομή για αργότερα. Για να ζήσει έβοσκε τα κοπάδια των</p><p>Κρεατεμπόρων του νησιού.</p><p>Τόπος της εργασίας του τα βουνά της Χίου, όπου έβοσκε τα ζώα. Στο βουνό</p><p>«Αγία Υπομονή» συνάντησε έναν ενάρετο και απλοϊκό αρχιμανδρίτη, ο οποίος</p><p>ονομάζονταν Κύριλλος. Ο καλός κληρικός έπιασε συζήτηση μαζί του και διέγνωσε</p><p>ότι επρόκειτο για καλό χαρακτήρα, γι’ αυτό του έδωσε κάποιες συμβουλές. Η</p><p>συνάντηση αυτή και τα λόγια του αρχιμανδρίτη είχαν καταλυτική σημασία για τον</p><p>πολύπαθο νέο. Κάποια νύχτα κοιμήθηκε σε κάποιο ερειπωμένο ναό της Αγίας Άννας,</p><p>βλέποντας ένα παράξενο όνειρο. Μια πανέμορφη κόρη του είπε: «Να πας στον ιερέα</p><p>του ναού του Γιού μου, να σε λούσει, να γίνεις καλά, για να σε πάρω γαμπρό». Ο</p><p>Νικόλαος ξύπνησε συγκλονισμένος και έτρεξε στην αδελφή του, στην οποία</p><p>διηγήθηκε το όνειρό του. Κατόπιν πήγαν μαζί στον ιερέα του χωριού, ο οποίος όμως</p><p>δεν του έδωσε σημασία. Τότε πήγε στο Ναό του Σωτήρος, όπου εφημέρευε ο</p><p>αρχιμανδρίτης Κύριλλος, ο οποίος τον καλοδέχτηκε, του διάβασε ευχές και τον</p><p>ράντισε με Αγιασμό. Ο Νικόλαος έγινε πλέον καλά, ήρθε ξανά στα λογικά του!</p><p><br /></p><p>Από εκείνη τι στιγμή η ζωή του άλλαξε ριζικά. Ζούσε ζωή μετάνοιας και</p><p>συντριβής. Αφήνοντας κατά μέρος τις βιοτικές μέριμνες, ασχολούνταν με προσευχές</p><p>και νηστείες. Αδιαφορούσε στις προτροπές της αδελφής του να χαλαρώσει τον αγώνα</p><p>του. Έμεινε συχνά νηστικός για τρεις ημέρες! Όμως αντιμετώπιζε ένα μεγάλο</p><p>πρόβλημα. Οι συγχωριανοί του τον απέφευγαν και δεν τον δέχονταν στην Εκκλησία,</p><p>διότι είχε ακουστεί η φήμη ότι αλλαξοπίστησε, παρ’ όλα τα παρακάλια και τα δάκρυά</p><p>του, γιατί φοβούνταν τη μανία των Τούρκων.</p><p>Όμως οι Τούρκοι του νησιού έμαθαν ότι άφησε ξανά το Ισλάμ και ασπάστηκε τον</p><p>Χριστιανισμό. Τον συλλαμβάνουν και τον στέλνουν στον δικαστή, δεμένο</p><p>πισθάγκωνα. Μαζί του συνέλαβαν τον εφημέριο του χωριού και δύο πρόκριτους. Ο</p><p>Νικόλαος απολογήθηκε με ηρωισμό και ομολόγησε την πίστη του στο Χριστό,</p><p>αψηφώντας τα ταξίματα και τις φοβέρες των απίστων. Παράλληλα είχε ενοχλήσεις</p><p>και από τον ιερέα και τους πρόκριτους, οι οποίοι τον παρότρυναν να τουρκέψει για να</p><p>βγουν από τη φυλακή!</p><p>Μετά από την ομολογία του παραδόθηκε στους άγριους δημίους για να</p><p>βασανιστεί. Τον οδήγησαν στη φυλακή, όπου έχυσαν νερά τον ξάπλωσαν σε σανίδα</p><p>με καρφιά και έριξαν πάνω στο στήθος του ένα ογκόλιθο. Το μαρτύριο ήταν φοβερό,</p><p>όμως ο Μάρτυρας το υπέμεινε, δοξολογώντας το Θεό. Αλλά το θαύμα δεν άργησε να</p><p>γίνει. Ένας μεγάλος σεισμός τα μεσάνυχτα κύλησε την πέτρα και ο Νικόλαος</p><p>ελευθερώθηκε από το μαρτύριο και θεραπεύτηκε από τις πληγές! Επίσης η φυλακή</p><p>γέμισε από μια άρρητη ευωδία! Τότε ο συγκρατούμενός του ιερέας μετανόησε για τις</p><p>προτροπές τους προς τον Μάρτυρα να αλλαξοπιστήσει. Μαζί τους δοξολόγησαν το</p><p>Θεό και όλοι οι φυλακισμένοι.</p><p>Την επομένη πήραν τον Μάρτυρα και τον έριξαν σε έναν βρωμερό στάβλο</p><p>αλόγων, δεμένο χειροπόδαρα, για να μην επηρεάζονται οι άλλοι φυλακισμένοι,</p><p>πιστεύοντας ότι θα τον ποδοπατούσαν τα άλογα και θα τον θανάτωναν. Όμως τα</p><p>ζωντανά δεν τον έβλαψαν. Εκείνος προσευχόταν αδιάλειπτα, δοξολογούσε το Θεό</p><p>και νήστευε.</p><p>Σε μερικές ημέρες, αφού είδαν οι Τούρκοι ότι δεν είχε πεθάνει, αποφάσισαν να</p><p>τον εκτελέσουν. Τον οδήγησαν στη θέση Βουνάκι, έξω από τα τείχη της Σούδας του</p><p>Κάστρου. Συγκεντρώθηκε πολύ κόσμος και οι αγάδες τον ρώτησαν για τελευταία</p><p>φορά αν θέλει να γίνει μουσουλμάνος για να σωθεί. Αυτός κούνησε το κεφάλι του</p><p>αρνητικά και τότε άρχισαν να του μπήγουν μαχαίρια στο κορμί. Εκείνος, με όση</p><p>δύναμη του είχε απομείνει φώναζε: «Παναγία βόηθα με»! Στο τέλος του έκοψαν το</p><p>κεφάλι και η ψυχή του φτερούγησε στον ουρανό. Ήταν 31 Οκτωβρίου 1754, ετών</p><p>23! Το σώμα του το κρέμασαν για παραδειγματισμό. Τότε συνέβη το απροσδόκητο:</p><p>ένα ανεξήγητο θάμπωμα κατάλαβε όλο το νησί και το σώμα του Μάρτυρα</p><p>λαμποκοπούσε! Τρία ημερονύχτια έλαμπε το τίμιο λείψανο. Οι Τούρκοι θέλησαν να</p><p>το καταστρέψουν και έβαλαν φωτιά να το κάψουν. Αλλά δεν το κατάφεραν και γι’</p><p>αυτό το έριξαν στη θάλασσα και έγινε άφαντο! Η μνήμη του εορτάζεται στις 31</p><p>Οκτωβρίου.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-59002887573454749292022-10-20T14:10:00.004+03:002022-10-20T14:10:34.764+03:00<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjSeH1LEGa898JfL1SnwH6e7kwo2twQdxUZ59Vm0wtU4cPtuGA283dCuZrIjngxGLBiGh_iywsa9GyrjTqPoqSgSU5OwleBd0TbhGS89mdlc9NmGX9swWpSnuX-Vsek4oiJKIdasWbx1n_i5WvWc05lQnx4zLWBIJCa42EVrpw7z7kq6iyw59xdBGRS" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="720" data-original-width="503" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjSeH1LEGa898JfL1SnwH6e7kwo2twQdxUZ59Vm0wtU4cPtuGA283dCuZrIjngxGLBiGh_iywsa9GyrjTqPoqSgSU5OwleBd0TbhGS89mdlc9NmGX9swWpSnuX-Vsek4oiJKIdasWbx1n_i5WvWc05lQnx4zLWBIJCa42EVrpw7z7kq6iyw59xdBGRS=s16000" /></a></div><br /><p></p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2762583271338358230.post-32811761853906164552022-10-20T11:05:00.006+03:002022-10-20T11:11:52.567+03:00 ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού<p> ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ</p><p>ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgiQnDsqmdaMZiABx2xNsj_vWjvAifIaoRuXh55hza-bIi4F696z0ZKWgxYQnCNLUwsyVsbgm1aMgStUnEDrRX157Iosy-18fTCkFZW3SMFYNfsbeYJ49bw0fWBEUrArIsP71jL2DozidWf0n_BIbdgCoCCtrux5AlumLfmHZINqd-lpXo4iTlCNRes" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="292" data-original-width="220" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgiQnDsqmdaMZiABx2xNsj_vWjvAifIaoRuXh55hza-bIi4F696z0ZKWgxYQnCNLUwsyVsbgm1aMgStUnEDrRX157Iosy-18fTCkFZW3SMFYNfsbeYJ49bw0fWBEUrArIsP71jL2DozidWf0n_BIbdgCoCCtrux5AlumLfmHZINqd-lpXo4iTlCNRes" width="181" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας κατείχαν υψηλά αξιώματα στις κρατικές</p><p>υπηρεσίες των χωρών τους. Στα πρωτοβυζαντινά χρόνια μια πλειάδα αγίων ήταν</p><p>ανώτατοι κρατικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι του βυζαντινού κράτους. Ένας</p><p>από αυτούς είναι και ο Μεγαλομάρτυρας άγιος Αρτέμιος.</p><p>Καταγόταν από την Αντιόχεια και γεννήθηκε περί το 310. Καταγόταν από</p><p>αριστοκρατική οικογένεια και έτυχε μεγάλης μόρφωσης. Παράλληλα οι πιστοί</p><p>Χριστιανοί γονείς του φρόντισαν να τον μεγαλώσουν με την πίστη και την ευσέβεια</p><p>στο Χριστό, τον αληθινό Θεό. Χάρις στα πλούσια φυσικά και πνευματικά του</p><p>προσόντα αναδείχτηκε μια σπουδαία προσωπικότητα, φτάνοντας η φήμη του μέχρι τα</p><p>αυτοκρατορικά ανάκτορα. Ο Μ. Κωνσταντίνος (324-337) τον εκτίμησε και τον</p><p>αναγόρευσε δούκα και αυγουστάλιο της δεύτερης μεγάλης πόλης του κράτους, την</p><p>Αλεξάνδρεια. Δηλαδή ανώτερο στρατιωτικό διοικητή της Αιγύπτου και πάσης</p><p>Αφρικής. Ο σεμνός και σώφρων νέος δέχτηκε, μετέβη στην ξακουστή μεγαλούπολη</p><p>ασκώντας τα καθήκοντά του με σύνεση και δικαιοσύνη. Μετά το θάνατο του</p><p>Κωνσταντίνου (337), ο διάδοχός του Κωνστάντιος (337-361), αυτοκράτορας του</p><p>Ανατολικού Κράτους, συνέχισε να ευνοεί και να εμπιστεύεται τον άξιο διοικητή της</p><p>Αιγύπτου Αρτέμιο. Υπήρξε προστάτης των Χριστιανών, οι οποίοι διώκονταν από</p><p>τους ειδωλολάτρες, αν και είχαν σταματήσει οι διωγμοί. Αυτό δεν άρεσε στους</p><p>φανατικούς ειδωλολάτρες και ιδίως στο σκοταδιστικό ιερατείο, οι οποίοι περίμεναν</p><p>την ευκαιρία να τον εκδικηθούν.</p><p>Τα πράγματα άλλαξαν μετά το θάνατο του Κωνστάντιου (361) και την άνοδο</p><p>στο θρόνο του Ιουλιανού του λεγομένου Παραβάτη (361-363), ο οποίος είχε</p><p>αποκηρύξει την πίστη του στο Χριστό και θέλησε να επαναφέρει την, ήδη νεκρά,</p><p>ειδωλολατρία, στην οποία είχε μυηθεί. Με διωγμούς εναντίον των Χριστιανών,</p><p>εφάμιλλους των ρωμαίων προκατόχων του αυτοκρατόρων, προσπάθησε να σβήσει</p><p>την Εκκλησία. Μάταια προσπαθούσαν οι σύμβουλοί του να τον μεταπείσουν, ότι το</p><p>εγχείρημα του ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Χιλιάδες Χριστιανοί βασανίστηκαν</p><p>απάνθρωπα και έχυσαν το αίμα τους για το Χριστό. Οι ναοί δημεύτηκαν, οι κληρικοί</p><p>διώχτηκαν και διαπομπεύτηκαν, οι χριστιανοί δημόσιοι κρατικοί και στρατιωτικοί</p><p>υπάλληλοι απολύθηκαν, οι Χριστιανοί δάσκαλοι διώχτηκαν από τα σχολεία και</p><p>απαγορεύτηκε στους μαθητές Χριστιανούς να μαθαίνουν γράμματα!</p><p>Την άνοιξη του 363, ο θρησκομανής αυτοκράτορας επισκέφτηκε την Αντιόχεια.</p><p>Πήγαν να τον επισκεφτούν οι πολιτικοί και στρατιωτικοί διοικητές της Ανατολής.</p><p>Ένας από αυτούς ήταν ο διοικητής της Αιγύπτου Αρτέμιος. Αλλά, τη στιγμή που</p><p>χιλιάδες κρατικών αξιωματούχων και ο απλός λαός προσπαθούσαν να κολακεύσουν</p><p>τον ιδιόρρυθμο ηγεμόνα, ο Αρτέμιος, αντί κολακειών του άσκησε δριμύ έλεγχο για</p><p>την θρησκευτική του πολιτική και τις διώξεις της Εκκλησίας. Παράλληλα ήρθαν οι</p><p>ειδωλολάτρες και τον συκοφάντησαν ότι δήθεν διώκει την αρχαία θρησκεία.</p><p>Ο Ιουλιανός έγινε θηρίο από το θυμό του και άρχισε να βρίζει τον Αρτέμιο</p><p>χυδαία. Εκείνος είχε σκυμμένο το κεφάλι και σιωπούσε. Όμως όταν άρχισε να βρίζει</p><p>την χριστιανική πίστη ο Αρτέμιος σήκωσε το κεφάλι και με ηρωικό φρόνημα του</p><p>είπε: «Βασιλιά μου σε παρακαλώ δείξε σεβασμό στον Κύριό μου, τον αληθινό</p><p>Θεό. Προσπάθησε να καταλάβεις το μέγα λάθος σου για τις διώξεις των</p><p>Χριστιανών, οι οποίοι αποτελούν την ευγενέστερη μερίδα των υπηκόων σου.</p><p>Ντροπή σου! Η συμπεριφορά σου αυτή σε αδικεί και σε εξευτελίζει»!</p><p>Πριν τελειώσει το λόγου του ο ηρωικός Αρτέμιος, ο ανεδαφικός και</p><p>σκληροτράχηλος αυτοκράτορας, τον διέκοψε και διέταξε να του αφαιρέσουν επί</p><p><br /></p><p>τόπου όλα τα παράσημα και να τον καθαιρέσουν από το υψηλό του αξίωμα. Έδωσε</p><p>επίσης διαταγή να τον κλείσουν στη φυλακή, μέχρι να συνετισθεί.</p><p>Ο Αρτέμιος απογυμνωμένος από τα λαμπερά και πολύτιμα παράσημά του και την</p><p>βαρύτιμη στολή του οδηγήθηκε στο ποιο σκοτεινό και υγρό κελί της φυλακής. Εκεί</p><p>έμεινε πολλές ημέρες χωρίς τροφή και νερό. Όμως μια πρωτοφανή γαλήνη στην ψυχή</p><p>του, υπόμεινε την πείνα και τη δίψα, δοξολογώντας τον Κύριο και ευχαριστώντας</p><p>Τον για την τιμή που του έκανε να κακοπαθήσει για τη δική Του δόξα. Είχε πάρει τη</p><p>μεγάλη απόφαση να μην υποκύψει στους εκβιασμούς και τα βασανιστήρια, που</p><p>ένοιωθε ότι τον περίμεναν.</p><p>Ύστερα από μέρες ο Ιουλιανός διέταξε να βγάλουν τον Αρτέμιο από τη φυλακή</p><p>και να τον οδηγήσουν μπροστά του, πιστεύοντας ότι είχε συνετισθεί. Του ζήτησε να</p><p>προσφέρει θυσία στους «θεούς» του, αν ήθελε να του χαρίσει τη ζωή και να του</p><p>ξαναδώσει την ελευθερία του και το αξίωμά του. Όμως εκείνος έμεινε ηρωικά</p><p>αμετάπειστος και ατρόμητος στις φοβέρες που επακολούθησαν. Αφού απολογήθηκε</p><p>με παρρησία για την πίστη του και στηλίτευσε την πλάνη των ειδώλων, οδηγήθηκε</p><p>στα φρικτά βασανιστήρια. Οι απάνθρωποι δήμιοι του βασιλιά τον άρπαξαν, τον</p><p>γύμνωσαν δημόσια και τον μαστίγωσαν με βούνευρα μέχρι αίματος. Μετά ξέσχισαν</p><p>τις σάρκες του με λεπίδια και έκαιγαν τις βαθιές πληγές με δαυλούς. Ύστερα του</p><p>τσάκισαν όλα τα κόκκαλα με σιδερένιους λοστούς, μεταβάλλοντάς τον σε άμορφη</p><p>μάζα. Τον έριξαν και πάλι στη φυλακή να πεθάνει αργά και βασανιστικά.</p><p>Όμως το ίδιο βράδυ του φανερώθηκε ο Χριστός και αφού τον συνεχάρη για την</p><p>γενναία ομολογία του, τον θεράπευσε εντελώς από τις πληγές του! Εκείνος ξέσπασε</p><p>σε αίνο ευχαριστίας προς τον Κύριο. Το πρωί ο δεσμοφύλακας, πήγε να μαζέψει το</p><p>πτώμα του, πιστεύοντας ότι θα είχε πεθάνει. Βλέποντάς τον ζωντανό και γερό, τον</p><p>οδήγησε στον Ιουλιανό. Εκείνος γεμάτος απορία, πίστεψε πως τον είχαν γιατρέψει οι</p><p>«θεοί» του και γι’ αυτό ζήτησε από τον Αρτέμιο να τους προσφέρει θυσία! Φυσικά ο</p><p>Μάρτυρας αρνήθηκε και έτσι συνεχίστηκε δεύτερος γύρος βασανιστηρίων. Πήραν</p><p>μια μεγάλη μυλόπετρα και τον καταπλάκωσαν, πιστεύοντας ότι θα πέθαινε. Αλλά</p><p>εκείνος συνέχιζε, παρά το αφόρητο μαρτύριο, να δοξολογεί τον αληθινό Τριαδικό</p><p>Θεό.</p><p>Ο Ιουλιανός, ο οποίος παρίστατο και απολάμβανε το θέαμα, έδωσε διαταγή και</p><p>αποκεφάλισαν το Μάρτυρα και πέταξαν το άψυχο σώμα του στα σκουπίδια. Κάποιοι</p><p>πιστοί Χριστιανοί το περιμάζεψαν και το έθαψαν με τιμές. Αργότερα μεταφέρθηκε</p><p>στα Πριγκιποννήσια, στην Οξιά, όπου ενταφιάστηκε στο Ναό του Τιμίου</p><p>Προδρόμου. Η μνήμη του τιμάται στις 20 Οκτωβρίου και θεωρείται ο ιατρός της</p><p>κήλης και των ουροποιητικών παθήσεων.</p>Βοιωτική Εκκλησία 99,2 fm, Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ι.Μ.Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, Σταθμός στη Ζωή μαςhttp://www.blogger.com/profile/03188707626086595545noreply@blogger.com